تاثير نمايش بر پيشرفت تحصيلي و مهارت اجتماعي دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدايي شهر تهران

The effect of drama on academic achievement and social skills of female elementary school students in Tehran

اخيراً در جهان، نسبت به گذشته بر مقوله تعليم و تربيت از طريق نمايش، تأكيد بيشتري به وجود آمده است. در جوامع مختلف به تدريج مسير رو به رشدي را طي كرده است؛ بيشتر مخاطبان خود را در رده سني كودكان و نوجوانان مي­ يابد. با توجه به اهميتي كه اين رده سني براي مسئله تربيت و ايجاد مهارت دارد، بررسي اين مقوله در دانش­ آموزان ابتدايي مي­تواند نكات مهمي را آشكار سازد. اين پژوهش به روش توصيفي و تحليلي و با تكيه بر داده ­هاي كمي انجام شده است. روش تحقيق، نيمه آزمايشي بود. جامعه آماري 361 نفر از دانش‌آموز به روش نمونه‌گيري تصادفي مرحله‌اي با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند و پرسشنامه مهارت اجتماعي گرشام و اليوت (1999) را دريافت نمودند. سپس به‌طور تصادفي ساده در دو گروه 180 نفري در دو گروه آزمايش(مدارس غيردولتي) و كنترل(مدارس دولتي) جايگزين شدند. گروه آزمايش در يك ماه و طي 4 جلسه 45 دقيقه‌اي مفيد در كلاس هنري (نمايش) آموزش ديدند، در حالي­كه گروه كنترل در طي اين مدت برنامه روزانه خود را دنبال مي‌كردند و هيچ‌گونه مداخله آموزشي دريافت نكردند. پس از اجراي برنامه آموزشي، مجدداً پرسشنامه بر روي هر دو گروه اجرا گرديد. تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كواريانس نشان داد كه شركت در كلاس­هاي هنري نمايش بر ارتقاي پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان به‌طور معناداري مؤثر بوده است. اين نتايج نشان مي‌دهد كه نمايش بر مهارت اجتماعي در ابعاد: همكاري، ابراز وجود، خويشتن‌داري و همدلي، تأثير مثبت و معنادار داشته است. اهداف پژوهش: 1.بررسي تأثير شركت در كلاس‌هاي هنري نمايش بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دختر دوره ابتدايي تهران. 2.مطالعه ميزان مهارت­ پذيري دانش ­آموزان در مقطع ابتدايي. سؤالات پژوهش: 1.تأثير شركت در كلاس‌هاي هنري نمايش بر پيشرفت تحصيلي و مهارت اجتماعي دانش‌آموزان دختر دوره ابتدايي تهران چگونه است؟ 2.سن دانش ­آموزان ابتدايي چه تأثيري بر ميزان مهارت­ پذيري آنها دارد؟

Education through drama is a concept that has recently received more emphasis in the world than in the past, and in recent years has been growing and finds more of its audience in the age group of children and adolescents. The aim of this study was to determine the effect of play on academic achievement and social skills of female students in fourth, fifth, sixth grade, second grade, Tehran. The research method was quasi-experimental. The statistical population was 361 students selected by stepwise random sampling using Morgan table and received Gersham and Elliott (1999) social skills questionnaire. Then, in a simple group of 180 people, they were randomly divided into experimental groups (private schools) and control groups (public schools). The experimental group was trained in one useful month in 4 sessions of useful 45 minutes in the art class (Drama), while the control group followed their daily schedule during this period and did not receive any educational intervention. After the training program, the questionnaire was administered to both groups again. Data analysis using analysis of covariance showed that participation in performance art classes had a significant effect on promoting students' academic achievement. These results show that the play has a positive and significant effect on social skills in the dimensions of: cooperation, assertiveness, self-control and empathy.