تبيين تأثير نئوعثماني‌گرايي بر تغيير ماهيت روابط تركيه وعربستان از همكاري به منازعه دربحران سوريه (2019-2011)

Explaining the Impact of Neo-Ottomanism on Changing the Nature of Turkish-Saudi Relations from Cooperation to Conflict in the Syrian Crisis (2019-2011)

روابط تركيه وعربستان باروي كار آمدن حزب عدالت و توسعه درسال 2002، و اتخاذ سياست خارجي جديدموسوم به «نئو عثماني گرايي»، همواره بين رقابت و همكاري درنوسان بوده. از ابتداي روي كارآمدن اين حزب و اتخاذ سياست خارجي جديد توسط آنكارا، و آغاز بحران در سوريه، ماهيت روابط دوكشور همكاري جويانه بود، اما با ادامه و تشديد وگسترش بحران، تركيه حضور نظامي مستقيم درسوريه را ترجيح داد كه درنتيجه، روابط دوكشور به رقابت ومنازعه تغييريافت و زمينه ساز رويارويي با رياض گرديد.حضورنظامي تركيه خود بسياري ازمعادلات منطقه و محاسبات كشورها رادچار‌دگرگوني‌كرد وعربستان نيز به دنبال كاهش نفوذ ايران درمنطقه و سوريه برآمد. در اين مقاله با روش تحليلي-توصيفي به دنبال تبيين و پاسخ به اين پرسش هستيم كه نوعثماني گرايي با توجه به تحولاتي كه در سياست خارجي جديد تركيه و در ‌روابط با كشورهاي ديگر وبه طورخاص عربستان سعودي به وجود آورده است چگونه موجب تغيير ماهيت روابط دو كشور دربحران سوريه ازقالب همكاري به رقابت ومنازعه گرديده است. درپاسخ به اين پرسش، از اين فرضيه بهره خواهيم گرفت كه نئوعثماني گرايي دربحران سوريه با ايجاد تضاد منافع و اهداف، موجب تغييرماهيت روابط رياض و آنكارا از قالب همكاري به منازعه‌گرديد.

Turkey-Saudi Arabia relations between the AKP and the establishment of theAKPin2002,and the adoption of a new foreign policy known as"neo-Ottomanism",have always fluctuated between competition and cooperation.From the beginning of the party's effectiveness and the adoption of a new foreign policy by Ankara, and the beginning of the crisis in Syria,the nature of bilateral relations was cooperative,but as the crisis continued and intensified,Turkey preferred a direct military presence in Syria.The conflict changed and paved the way for a confrontation with Riyadh.TheTurkish military presence itself changed many of the equations in the region and the calculations of the countries,and Saudi Arabia also sought to reduce Iran's influence in the region and Syria.In this article,with an analytical-descriptive method, we seek to explain and answer the question of how neo-Ottomanism has changed the nature of relations between the two countries in the new foreign policy of Turkey and in relations with other countries,especially Saudi Arabia.In the Syrian crisis,the country has competed and fought in the form of cooperation.In answer to this question,we will use the hypothesis that neo-Ottomanism in the Syrian crisis,by creating a conflict of interests and goals,changed the nature of relations between Riyadh and Ankara from the form of cooperation to conflict.