شناسايي انگل هاي روده اي در موش هاي آزمايشگاهي سه مركز پرورش حيوانات آزمايشگاهي در تهران

Identification of Intestinal Parasites of Laboratory Mice inThree Animal Houses in Tehran

زمينه مطالعه موش آزمايشگاهي پركاربرد ترين حيوان براي تحقيقات آزمايشگاهي مي باشد. وجود عفونت هاي انگلي در حيوانات آزمايشگاهي نه تنها بر روي نتايج تحقيقات اثر مي گذارد، بلكه سلامت محققين را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. هدف مطالعه حاضر با هدف بررسي وضعيت آلودگي موش هاي سوري به انگل هاي روده اي شايع، در سه مركز مهم توليد و پرورش حيوانات آزمايشگاهي در تهران انجام شده است. روش كار در مطالعه حاضر 75 سر موش سوري (25 سر از هر مركز) به صورت تصادفي تهيه و مورد بررسي قرار گرفتند. موش ها به روش بدون درد كشته و كالبدگشايي شدند. به منظور بررسي تك ياخته هاي گوارشي، از قسمت هاي مختلف روده و مدفوع گسترش مرطوب تهيه و در صورت لزوم از رنگ آميزي هاي گيمسا و ذيل نلسون استفاده شد. جهت ارزيابي كرم هاي روده اي، محتويات لوله گوارشي بررسي گرديد و كرم ها از محتويات جدا شدند، در صورت لزوم رنگ آميزي انجام و سپس تشخيص صورت گرفت. نتايج در بين انگل هاي يافت شده، آسپيكولاريس تتراپترا بيشترين شيوع (3/93 درصد) و بعد از آن به ترتيب سيفاسيا اوبولاتا (6/62 درصد)، هايمنولپيس نانا (3/61 درصد)، تري تريكوموناس موريس (6/22 درصد)، ژيارديا موريس (3/21 درصد)، اسپيرونوكليوس موريس (6/18 درصد)، هايمنولپيس ديمينوتا (3/17 درصد) و كريپتوسپوريديوم (6/6 درصد) شيوع كمتري داشتند. نتيجه گيري نهايي از تعداد 75 سر موش سوري بالغ مورد بررسي، همه آن ها حداقل به يك نوع انگل آلوده بودند. اين امر علاوه بر تاثير روي نتايج تحقيقات مي تواند سلامت محققين و افراد مرتبط را به خطر اندازد.

BACKGROUND: Mice are the most common laboratory animals used in research. Parasitic infections in laboratory animals affect both the research results and the health of researchers. OBJECTIVES: The present study aimed to investigate the infection status of intestinal parasites of mice in three main animal houses in Tehran. METHODS: In this study, 75 mice (25 from each animal house) were randomly purchased from an animal breeding house in Tehran and investigated. Mice were euthanized and autopsied. In order to study the gastrointestinal protozoa, wet smears were prepared from different parts of the intestine and feces and stained with Giemsa and Ziehl-Neelsen if necessary. Afterwards, the intestinal contents were examined and helminths were separated. If necessary, specific staining was used to diagnose helminths. RESULTS: Among the detected parasites, Aspiculuris tetraptera was the most prevalent (% 93.3). The mice were also infected with Syphacia obvelata (% 62.6), Hymenolepis nana (% 61.3), Tritrichomonas muris (% 22.6), Giardia muris (% 21.3), Spironucleus muris (% 18.6), Hymenolepis diminuta (% 17.3), and Cryptosporidium (% 6.6). CONCLUSIONS: Out of 75 adult mice studied, all had at least one parasite. This can affect the research results and jeopardize the health of researchers and related personnel.