مدل سازي شاخص هاي موثر بر پذيرش پياده روي شهروندان (نمونه موردي: شهر كاشان)

امروزه، گسترش فيزيكي شهرها سبب وابستگي شهروندان به وسايل نقليه شخصي و عمومي براي جابه جايي در سطح شهر به منظور برآورده ساختن نيازمندي هاي خود شده است. پياده‌روي همچون نفس كشيدن طبيعي است. افزايش فعاليت بدني يكي از بزرگترين نگراني هاي بهداشتي مردم قرن بيست و يكم است. ترويج پياده روي به عنوان روش برتر براي حركت افراد با توجه به اثرات مثبت آن از اهميت زيادي برخوردار بوده و لازم است استراتژي هاي براي جذاب نمودن آن انجام شود. هدف از اجراي اين سياست ها، افزايش كيفيت محيطي پياده روي، از ميان فضاي خيابان هايي است كه حق تقدم با عابران است. هدف از اين پژوهش، بررسي تأثيرات عوامل اقتصادي ـ اجتماعي بر پذيرش پياده روي شهر كاشان است. ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﮐﺎرﺑﺮدي ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و روش ﺑﺮرﺳﯽ در آن، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽـ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ. حجم نمونه بر اساس نرم افزار سمپل پاور، 150 نفر برآورد گرديده است. ﺟﻬﺖ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ از روش هاي مختلف آماري همچون، SPSS و Amos استفاده شده است. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎ حاكي اﺳﺖ كه يافته هاي مدل عاملي مرتبه دوم نشان مي دهد كه نهايتاً كدام متغيرها داراي اهميت بيشتري است. يافته‌هاي بدست آمده، نشان مي‌دهد كه عامل اجتماعي، بيشترين بار عاملي را با 0.89 به خود اختصاص داده و بيشتر از ساير عوامل تحت تاثير قرار گرفته است. پس از عامل اجتماعي، عامل سلامت با بار عاملي 0.6 در رتبه بعدي و متغير اقتصادي با بار عاملي 0.58 در رتبه آخر قرار گرفته اند. بنابراين، مي‌توان گفت؛ عامل اجتماعي در ميزان پذيرش پياده روي تاثير بيشتري دارد.