جلوگيري از وقوع انشعاب در ريزشبكه‌هاي اينورتري خودگردان با استفاده از تكنيك امپدانس مجازي

روش‌هاي افتي معمول به‌طور گسترده در ساختار كنترل واحدهاي توليد پراكندۀ مبتني بر اينورترهاي منبع ولتاژ در يك ريزشبكه استفاده مي‌شوند. با وجود سادگي و قابليت اطمينان بالاي اين كنترل‌كننده‌ها، اينرسي كم اينورترهاي منبع ولتاژ، پايداري سيستم را در برابر اغتشاشات احتمالي تهديد مي‌كند؛ بنابراين، از منظر پايداري، دنبال‌كردن نقطۀ كار سيستم براي تعيين منطقۀ پايدار پارامترهاي مؤثر بر پايداري ريزشبكه ضروري است. بدين منظور در مقالۀ حاضر، پس از استخراج يك مدل فضاي حالت كامل براي ريزشبكۀ اينورتري، با استفاده از تجزيه‌وتحليل مقادير ويژه و آناليز مدال، حالت‌هاي مؤثر بر مقادير ويژۀ غالب سيستم شناسايي مي‌شوند. سپس با استفاده از آناليز انشعابات، محدودۀ پايدار پارامتر مؤثر بر پايداري ريزشبكه و نوع انشعاب ناشي از تغيير آن تعيين مي‌شود. در ادامه، اثر امپدانس مجازي بر حاشيۀ پايداري پارامتري ريزشبكۀ اينورتري بررسي شده است. در اين مقاله، با معرفي يك شاخص انشعابات، نسبت X/R مناسب براي امپدانس مجازي از منظر تجزيه‌وتحليل سيگنال كوچك و انشعابات، انتخاب شده است. درنهايت، ساختار بهينه‌سازي چندهدفه ارائه شد تا به موازات جلوگيري از وقوع انشعاب در سيستم، ساير اهداف عملياتي نيز لحاظ شوند.