ميزان تأثير عملكرد پليس جامعه‌محور در مقابله با جرائم از ديدگاه شهروندان حاشيه‌نشين شهر مشهد

زمينه و هدف: ارزيابي عملكرد حرفه‌اي و متعهدانه نيروي انتظامي، به‌همراه مشاركت اطمينان‌بخش شهروندان با پليس در برخورد با جرائم، مسئله‌اي قابل‌تأمل و موضوعي توانمندساز در مناطق حاشيه‌نشين و جرم‌خيز است؛ بنابراين هدف از اين نوشتار، ارتباط بين متغيرهاي موردبحث با تكيه بر رويكردهاي نظري بوده است. روش‌شناسي: روش اين مقاله، كمي و از نوع پيمايش با تكيه بر پرسش‌نامه محقق‌ساخته و داده‌ها مبتني بر طيف ليكرت با دامنه (1 تا 5)، جمع‌آوري شده است. جامعه مورد مطالعه، شهروندان 15 تا 64 سال مناطق حاشيه‌نشين با جمعيتي در حدود 922282 نفر بوده است. با استفاده از نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبي متناسب با حجم هر منطقه و مبتني‌بر فرمول كوكران، 400 پاسخگو براي جمع‌آوري يافته‌ها انتخاب شده است. ضريب آلفاي پرسش‌نامه برابر با 0.858 بوده و از نرم‌افزار SPSS براي تحليل داده‌ها استفاده شده است. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد كه ميانگين مؤلفه‌هاي تعهد پليس (3.52)، عملكرد حرفه‌اي پليس (3.41)، اعتماد و مشاركت با گروه‌هاي اجتماعي محلي (3) و ميانگين متغير مستقل پليس جامعه‌محور (3.47) و متغير وابسته پيامدهاي مقابله با جرائم (3.77) نشان از ميزان متوسط روبه‎بالاي ميانگين‌ها دارد. نتايج رگرسيون حاكي از آن است كه 32 درصد از تغييرات مقابله با جرائم توسط مؤلفه‌هاي پليس جامعه‌محور تبيين مي‌شود. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه عملكرد حرفه‌اي پليس از قدرت تبيين بيشتري نسبت به مؤلفه‌هاي ديگر برخوردار بوده است، بنابراين بايد بسترسازي‌هاي فرهنگي و رسانه‌اي درباره مسئوليت‌پذيري، تعهدات پليس، افزايش اطمينان و مشاركت شهروندان به پليس و ...، به‌منظور مقابله با جرائم فراهم كرد.