مقايسه تطبيقي محلات غيررسمي شهر اردبيل براساس آسيب‌هاي اجتماعي در دوران پاندمي كوويد 19 با تأكيد بر امنيت اجتماعي

مقدمه : ويروس كوويد 19 به عنوان اپيدمي جهان شمول واقعيتي است كه امروزه تمام جوامع با آن دست به گريبان هستند و تبعات منفي و آسيب هاي اجتماعي فراواني بر جاي مي گذارد. اين تبعات در سكونتگاه هاي غيررسمي به صورت پررنگ تري خود نمايي مي نمايد. بدين منظور اولويت بندي محلات اسكان غيررسمي به لحاظ ميزان آسيب هاي اجتماعي مي تواند به نظارت دقيق تر پليس كمك شاياني نمايد.روش: پزوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش توصيفي تحليلي است. داده‌هاي مورد نياز از طريق روش‌هاي ميداني گردآوري‌شده‌اند. جامعه آماري تحقيق منطبق بر محلات 15 گانه سكونتگاه‌هاي غيررسمي شهر اردبيل مي‌باشد. جهت بررسي محلات مورد مطالعه، شاخص‌هاي مربوطه با استفاده از روش آنتروپي وزندهي شده و با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي تصميم‌گيري چند معياره رتبه ‌بندي و براي دست‌يابي به اولويت‌بندي نهايي از تكنيك ادغامي كپ لند استفاده شده است.يافته ها: بر اساس سنجه‌هاي به‌كار رفته در پژوهش و نتايج حاصل از پياده‌سازي تكنيك‌هاي مختلف تصميم‌گيري چند معياره رتبه اول به لحاظ آسيب هاي اجتماعي ناشي از پاندمي كوويد 19 به محله اسلام آباد و رتبه آخر به محله كاظم آباد اختصاص دارد. محلات (پناه‌ آباد و گلمغان ) و هم ‌چنين محلات (سيدآباد و ايران آباد) داراي رتبه‌هاي يكسان مي‌باشند.نتيجه گيري: طبق يافته هاي تحقيق پژوهش حاضر، محلات اسكان غيررسمي شهر اردبيل در دوران پاندمي كوويد 19 داراي وضعيت مناسبي نبوده و بنابراين مديريت اين محلات نيازمند ديدگاهي همه جانبه و سيستمي است. بر اساس نتايج حاصله از پرسش نامه، معيار هاي مربوط به جرايم و بزه بيشترين تاثير منفي را بر سطح اين محلات داشته اند. در اين راستا پليس به عنوان متولي اصلي حفظ نظم و امنيت جامعه براي پيشگيري از جرم، مي تواند نقش به سزايي در كاهش و تعديل اين امر مهم داشته باشد.