كاربست مدل نرو-فازي در تحليل احساس امنيّت ساكنان بافت‌هاي فرسوده شهري

زمينه و هدف: امنيّت راهي به‌سوي پايداري و بخش جدانشندي پايداري است و افراد براي به فعليت رساندن تمام قابليت­هاي خود به امنيّت وابسته هستند. بر همين مبنا، هدف پژوهش حاضر، كاربست مدل نرو فازي در تحليل احساس امنيّت ساكنان بافت‌هاي فرسوده شهري است.روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي تحليلي است. جامعۀ آماري شامل 76628 واحد مسكوني در منطقه 12 است كه با بهره‌گيري از فرمول كوكران 383 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوري داده‌ها مشتمل بر روش‌هاي كتابخانه‌اي و مطالعات ميداني (پرسش‌نامه) است. روايي مؤلفه‌ها و شاخص‌ها و پرسش‌نامه توسط متخصصان (تكنيك اعتبار صوري) و پايايي آن از آلفاي كرونباخ مورد تأييد قرار گرفت كه امتياز تمام متغيرهاي پژوهش بيشتر از 0/72 است. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. از روش‌هاي رگرسيون و نروفازي براي تحليل داده‌ها استفاده شده است.يافته‌ها: مؤلفۀ احساس امنيّت با ضريب بتاي (0/623) قوي‌ترين مؤلفۀ پيش‌بين است. پس از آن به­ ترتيب مؤلفه‌هاي نورپردازي (با ضريب 0/563)، معابر (0/509)، الگوي فعاليت و كاربري‌ها (0/501)، كيفيّت محله‌هاي مسكوني (0/497)، فرم فضا (0/493)، هويت شهروندان (0/491)، تراكم جمعيت (0/423)، نظارت اجتماعي (0/319­)، اشتغال (0/302) و مسكن (0/218) قرار دارد.نتيجه‌گيري: بين شاخص‌هاي كالبدي (ناامن بودن معابر منطقه و بالابودن ميزان نفوذ موتورسواران به عرصة پياده‌رو)، اقتصادي (بالابودن نرخ بيكاري در منطقه و بالابودن هزينه‌هاي معيشتي) و اجتماعي (ازدحام جمعيت در طول شبانه‌روز در بعضي قسمت‌هاي منطقه 12 و وجود فضاي خلوت) با احساس امنيّت در منطقة 12 كلان‌شهر تهران رابطة مستقيمي وجود دارد.