بررسي تغييرات خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك طي مراحل مختلف رشد نيشكر و برآورد ظرفيت ترسيب كربن آلي

مطالعه حاضر جهت بررسي مراحل مختلف رشد نيشكر(پلنت، راتون 1، راتون 2، راتون 3 و راتون 4) بر خصوصيات فيزيكي و شيميايي و ميزان ذخيره كربن آلي خاك در برخي اراضي نيشكر جنوب خوزستان انجام گرفت. بدين منظور تعدادي خاكرخ (پروفيل) در مزارع نيشكر حفر شد و تعداد 30 سايت انتخاب گرديد و پژوهش در قالب طرح كامل تصادفي در پنج تيمار(مراحل رشد نيشكر) و شش تكرار مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه مديريت كشت نيشكر و مراحل مختلف رشد در خاك‌هاي كشت و صنعت نيشكر سبب تغيير ويژگي‌هاي  فيزيكو شيميايي و ذخيره كربن آلي خاك شد. بطوري كه آبياري فراوان و آبشويي و كشت دراز مدت نيشكر طي مراحل مختلف رشد منجر به كاهش قابليت هدايت الكتريكي عصاره اشباع خاك، سديم محلول خاك ، مقدار پتاسيم قابل جذب، و افزايش درصد شن و مقدار جرم مخصوص ظاهري خاك شد. از اين رو، براي جلوگيري از پيامدهاي منفي احتمالي و خالي شدن خاك از عناصر غذايي به ويژه پتاسيم، لازم است به طور دوره‌اي ويژگي‌هاي كامل خاك‌هاي مورد مطالعه بررسي شوند تا با ارزيابي اين تغييرات بتوان روش‌هاي مديريتي مناسبي براي حفظ كيفيت خاك انجام داد. نتايج حاصل از مقايسه ميانگين مقادير ذخيره كربن آلي خاك نشان داد كه ميزان ترسيب كربن خاك در تيمارهاي موجود در سطح 1 درصد معني دار بود، بطوري كه بيشترين مقدار ترسيب كربن در تيمار راتون 3 به ميزان 84/28 تن در هكتار و كمترين مقدار در تيمار راتون 4 به ميزان 50/15 تن در هكتار بود. دليل بيشتر بودن مقدار ذخيره كربن را مي‌توان به پوشش گياهي بيشتر و در نتيجه وجود بقاياي گياهي بيشتر نسبت داد زيرا بقاياي گياهي با كاهش تبخير از سطح خاك و افزايش رطوبت براي رشد گياهان، اثر مثبتي بر پوشش گياهي به خصوص در مناطق خشك و نيمه خشك دارند. به طور كلي، مديريت بهينه مزارع نيشكر نقش مهمي در بهبود ظرفيت ترسيب كربن اتمسفري ايفا مي‌كنند.