نقش ميانجي‌گري تعهد سازماني در تأثير ذهنيت فلسفي و هوش معنوي بر خلاقيت كاركنان

پيشرفت سازمان‌ها در ابعاد گوناگون، در گرو انديشه‌هاي نو و خلاق كاركنان است كه از طريق آن سازمان به‌سرعت پيشرفت كرده و به اهداف خود نائل مي‌شود. هدف اصلي اين پژوهش بررسي تأثير ذهنيت فلسفي و هوش معنوي بر خلاقيت كاركنان از طريق يك متغير ميانجي به‌نام تعهد سازماني است. جامعه آماري را كاركنان كتابخانه‌ها و مركز اسناد آستان قدس رضوي در برمي‌گيرد. حجم نمونه مطابق فرمول كوكران برآورد شده و به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده از بين جامعه آماري به تعداد 278 نفر انتخاب شد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي بوده و به روش توصيفيهم‌بستگي انجام شده است. اطلاعات لازم از طريق پرسش‌نامه‌هاي استاندارد جمع‌آوري و با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و Smart PLS و با استفاده از روش معادلات ساختاري تجزيه‌وتحليل شد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، بين متغيرهاي ذهنيت فلسفي و خلاقيت كاركنان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. هم‌چنين هوش معنوي بر خلاقيت كاركنان تأثير مثبت و معناداري دارد. نقش ميانجي متغير تعهد سازماني در رابطه ميان هوش معنوي و خلاقيت كاركنان و ذهنيت فلسفي و خلاقيت كاركنان مورد تأييد قرار گرفت. به‌طور كلي مي‌توان گفت از عوامل اثرگذار بر خلاقيت كاركنان، توجه به ذهنيت فلسفي، هوش معنوي و تعهد سازماني است.