اثربخشي گروه درماني وجودي مبتني بر معنا بر ميزان سرمي اينترفرون گاما و افسردگي زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان يكي از شايع ترين علل مرگ و مير در جهان است و به عنوان تجربه اي استرس زا مي تواند مشكلات روانشناختي، اجتماعي و زيستي بسياري را موجب شود. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثر بخشي روان درماني وجودي مبتني بر معنا بر افسردگي و ميزان سرمي سايتوكايين اينترفرون گاما در زنان مبتلا به سرطان پستان بوده است.روش كار: بدين منظور در يك كارآزمايي باليني نيمه تجربي، 24 بيمار مبتلا به سرطان پستان از بيمارستان آيت ا... خوانساري اراك به صورت نمونه گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دوگروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه تحت مداخله وجودي مبتني بر معنا قرار گرفت و گروه كنترل هيچ مداخله اي نگرفت. سطوح سرمي اينترفرون گاما و ميزان افسردگي در هر دو گروه قبل از شروع مداخله، پس از آن و سه ماه پس از آخرين جلسه مداخله اندازه گيري شد.يافته ها: نتايج تحليل واريانس چند متغيره نشان داد كه درمان وجودي مبتني بر معنا در كاهش افسردگي و كاهش ميزان اينترفرون گاما تاثير معناداري داشته است و اين اثربخشي در طول زمان نسبتا پايدار بوده است.نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه، در مورد بيماران مبتلا به سرطان، متخصصان حوزه سلامت مي توانند رواندرماني وجودي مبتني بر معنا را به منظور بهبود افسردگي و سيستم ايمني در آنها مورد استفاده قرار دهند.