جذب تماشاچيان تئاتر، مبتني بر انگيزه‎هاي جستجو و فرار: ارزيابي نقش تعديل‏كنندگي جنسيت

تماشاچيان، مهم‌ترين گروه مخاطبان در صنعت تئاتر به شمار مي‌آيند. آنان نه‌تنها خريداران و مصرف‌كنندگان اصلي اين كالاي هنري مي‌باشند كه مي‌توانند باعث ادامه فعاليت يا تعطيلي سالن‌ها و گروه‌هاي نمايشي شوند. با توجه به دغدغه‌هاي مالي مديران اين صنعت به دليل خالي بودن اغلب سانس‌هاي برخي از سالن‌هاي تئاتر خصوصي در تهران، شناخت انگيزه‌هاي تماشاچيان براي حضور در سالن‌هاي نمايش، ضروري است. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير انگيزه‌هاي جستجو و فرار (فردي و بين فردي) بر ميزان حضور تماشاچيان در سالن‌هاي نمايش است. مطالعه حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي پيمايشي است. در اين پژوهش تعداد 407 تماشاچي تئاتر در شهر تهران، به روش غير تصادفي ساده در دسترس از جامعه اعضاي وب‌سايت تيوال، انتخاب و پاسخ‌هاي آنان به پرسشنامه، تحليل گرديد. جهت بررسي روابط بين متغيرها و فرضيه ها مطرح‌شده، از تحليل مدل معادلات ساختاري و نرم‌افزارهاي SPSS و AMOS استفاده شد. نتايج به‌دست‌آمده حاكي از تأثير سه انگيزه‌ جستجوي فردي، جستجوي بين فردي و فرار فردي بر ميزان حضور تماشاچيان در سالن‌هاي نمايش دارد.