مدل بلوغ نظام رصد و پايش و هشدار‌دهي سايبري جمهوري اسلامي ‌ايران

با توسعه فضاي سايبر و كاربردهاي روزافزون آن كه زندگي فردي و اجتماعي و ابعاد مختلف امنيت ملي و عمومي را تحت‌الشعاع خود قرارداده، بروز رخدادهاي پيش بيني نشده‌اي در حوزه‌هاي سياسي، امنيتي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و تاثيرات غافلگير كننده ناشي از آن، شكل‌گيري ساختارهاي رصدي بصورت پراكنده و جزيره‌اي به منظور رصد، پايش و هشداردهي بر اساس نياز و ماموريت سازمان‌هاي مختلف كشور گرديده است. با تشكيل شوراي عالي فضاي مجازي و ساير ساختارهاي سطوح عالي در جهت يكپارچه‌سازي فعاليت‌ها، نظام‌مند نمودن حوزه رصد، پايش و هشداردهي نيز در دستور كار قرار گرفته است؛ بطوري كه بمرور تا حدودي اين نظام در سطح كشور شكل گرفته و در حال توسعه مي‌باشد. ماهيت فضاي سايبر و لزوم هم‌افزايي در مواجهه با آن ضرورت توجه به توسعه و حركت به سمت بلوغ اين نظام را در سطح ملي اجتناب‌ناپذير مي‌سازد. بدين منظور و در اين تحقيق به سنجش وضعيت بلوغ و تحليل شكاف بين وضعيت موجود و مطلوب و ارائه مدل بلوغ نظام رصد، پايش و هشداردهي سايبري كشور پرداخته‌ايم. مدل‌هاي بلوغ يك رويكرد قابل كنترل براي ارزيابي سطح رشد سامانه يا سازمان ارائه مي‌دهند. اين مدل‌ها نقاط قوت و ضعف سازمان‌ها را به خوبي نشان مي‌دهند. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه از بين 14 شاخص انتخاب شده، به ترتيب شاخص‌هاي چابكي فرايندها، يكپارچگي فرايندها و تعريف فرايندها در سير بلوغ نظام داراي اهميت ويژه و نيازمند توجه بيشتري هستند. در انتها نيز مدل بلوغ پيشنهادي تحقيق در قالب نمودار راداري وضعيت موجود و مطلوب ارائه شده است.