بررسي و تحليل شاخص هاي توسعه امنيت زا در مناطق مرزي (مورد مطالعه: مناطق مرزي غرب كشور)

پايدارترين امنيت در يك كشور برابري در توسعه و تعادل در برخودار از منابع و امكانات توسعه در مناطق آن كشور مي‌باشد. بطوركلي توسعه در ابعاد مختلف اجتماعي و اقتصادي زمينه‌ساز و بستر ايجاد امنيت مي‌باشد و خود نيز از آن تأثير مي‌پذيرد. اهميت اين امر در مرزهاي كشور دوچندان مي‌باشد. اين مناطق با توجه به موقعيت جغرافيايي و سياسي خود همواره بستر ناامني و بروز اختلافات بوده است. مرزهاي غربي كشور نيز از اين قاعده مثتثني نبوده و همواره از عدم امنيت رنج ميبرند. در اين راستا در اين مقاله به بررسي شاخص‌هاي معرف توسعه در شهرستان‌هاي مرزي غرب كشور پرداخته‌ايم. نوع تحقيق كاربردي و روش آن توصيفي تحليلي مي‌باشد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها و اطلاعات نيز از روش تصميم‌گيري چند معياره ويكور و محيط نرم افزاي ARC GIS بهره گرفته شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد، بيشتر شهرستان‌هاي غرب كشور به توجه به شاخص‌هاي مورد مطالعه وضعيت بهتري ندارند. همچنين اين شهرستانها در مقايسه با ديگر شهرستانهاي استانهاي مورد نظر نيز داراي وضعيت بهتري نبودند. مقايسه تطبيقي شهرستانهاي محروم در سال 1381 با وضعيت كنوني شهرستانها نيز نشان داد اين شهرستانها بعد از گذشت چندين سال هنوز هم از محروميت و نبود امكانات توسعه رنج مي‌برند. بدن ترتيب بستر ناامني در اين مناطق حساس از كشور فراهم ميگردد. علاوه براين اين امر باعث عدم تعادل توسعه در ميان مناطق كشور گردد. لذا جهت جلوگيري از عدم تعادل در مناطق كشور لزوم توجه جدي مسولين به اين مناطق اعطاي تسهيلات و بودجه‌هاي مكفي جهت پيشرفت اقتصادي و اجتماعي در اين مناطق لازم و ضروري است.