تاثير تمرين تناوبي شديد بر سطوح پلاسمايي ميوستاتين و IGF-1 در نوجوانان چاق

هدف: ميوستاتين و فاكتور رشد شبه انسوليني نقش موثري در پاسخ به انقباض هاي عضلاني، تنظيم و تحريك متابوليسم عضلات دارند. هدف از اين پژوهش، تغييرات ميوستاتين و IGF-1 پلاسمايي به هشت هفته تمرينات تناوبي شديد در نوجوانان چاق مي باشد. روش شناسي: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي بود و 28 نوجوانان چاق به طور تصادفي به دو گروه تجربي و گروه كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته پروتكل تمريني تناوبي خيلي شديد را اجرا كردند. به منظور سنجش ميزان پلاسمايي ميوستاتين و IGF-1، نمونه خوني طي دو مرحله در حالت ناشتا، 48 ساعت قبل و بعد از تمرينات گرفته شد. جهت مقايسه درون گروهي از آزمون تي همبسته و براي مقايسه بين گروهي از آزمون تي مستقل استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد متعاقب انجام هشت هفته تمرين تناوبي خيلي شديد مقادير پلاسمايي ميوستاتين به طور معناداري در مقايسه با گروه كنترل كاهش معنادار (0.001=(P و مقادير IGF-1  (0.013=(P در مقايسه با گروه كنترل افزايش معناداري پيدا كرد. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي مطالعه حاضر مبني بر كاهش معنادار ميوستاتين و افزايش معنادار IGF-1، مي توان از تمرينات تناوبي شديد به عنوان يك راهكار غير دارويي براي پيشگيري و بهبود در نوجوانان چاق استفاده كرد.