اثرات 8 هفته تمرين هوازي تداومي و تناوبي به همراه مصرف مكمل رزوراترول بر بيان ژن‌هايBeclin-1 و LC3I-II بافت قلب رت‌هاي نر ديابتي

هدف: كارديوميوپاتي ديابتي عارضه‌اي از ديابت نوع دو است كه مي‌تواند منجر به اتوفاژي سلولي عضله قلب از طريق پروتئين‌هاي Beclin-1 و LC3 شود. هدف از اين پژوهش بررسي اثرات 8 هفته تمرين تداومي و تناوبي هوازي به همراه مصرف مكمل رزوراترول بر بيان ژن‌هايBeclin-1  و LC3 بافت قلب رت‌هاي نر ديابتي بود. روش شناسي: به اين منظور تعداد 56 سر رت نر نژاد ويستار با ميانگين (سن50-40 هفته و وزن430-373 گرم) به طور تصادفي به 8 گروه (7n=) كنترل (C)، ديابتي(D)، سالين(S)، رزواترول(Sup)، تمرين‌تداومي(E)، تمرين‌تناوبي HIIT))، تمرين تداومي/مكمل (E+Sup)، تمرين تناوبي/ رزوراترول (HIIT+Sup) تقسيم شدند. ديابت با تزريق درون صفاقي استرپتوزوتوسين با دوز 50 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن انجام شد. رت‌هاي تمرين تداومي سه روز در هفته به مدت 8 هفته و با سرعت 15متر بر دقيقه تمرين كردند. پروتكل تمرين تناوبي نيز شامل 10 ست يك دقيقه‌اي با شدت 50 درصد و دو دقيقه استراحت بين ست‌ها بود و با سرعت 14 متر در دقيقه شروع و هر هفته دو متر در دقيقه به سرعت افزوده ‌شد. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس دو راهه در سطح 0.05≥ α تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد Beclin-1  و LC3 در گروه القاي ديابتي كاهش معني‌داري نسبت به گروه (C) سالم داشت (0.001=P). در مقايسه با گروه ديابتي، گروه ديابتي+تمرين+مكمل افزايش معني‌داري را در Beclin-1 و  LC3نشان داد (0.001=P). نتيجه‌گيري: تمرينات ورزشي به همراه مصرف مكمل رزوراترول مي‌تواند باعث افزايش فاكتورهاي اتوفاژي Beclin-1 و LC3 شود كه موجب مهار آپوپتوز و كاهش آسيب بافت قلب در بيماران ديابتي مي‌شود.