تاثيرمحلول‌پاشي برگي نانوكلات‌آهن و منگنز بر محتواي قند، آنتوسيانين و ‌اسيد آسكوربيك حبه‌هاي انگور بيدانه‌سفيد طي مراحل غوره‌گي و رسيدن

تغذيه برگي يك روش سريع و كارآمد جهت تأمين نياز غذايي تاك به ويژه در مراحل بحراني رشد است. در اين پژوهش تاثير محلول پاشي نانوكلات آهن و منگنز در سه سطح (0، 0.5 و 1درصد) با سه تكرار و در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي، بر ميزان pH، اسيديته قابل تيتراسيون، مواد جامد محلول كل، آنتوسيانين و اسيد آسكوربيك در دو مرحله غوره گي و رسيدگي كامل، در يك قطعه باغ انگور رقم بيدانه سفيد واقع در شهرستان ملاير ارزيابي شد. بر اساس نتايج كمترين ميزان اسيديته (pH) مربوط به نمونه شاهد در مرحله غورگي(2.5) و بيشترين ميزان اين صفت كيفي مربوط به تيمار آهن 1 درصد با ميزان (3.75) در مرحله رسيدگي بوده است. همچنين كمترين ميزان اسيديته قابل تيتراسيون (TA) مربوط به تيمار آهن 1 درصد در مرحله رسيدگي (0.9 درصد) و بيشترين ميزان اين صفت كيفي مربوط به نمونه شاهد (1.75 درصد) در مرحله غورگي بود. كمترين ميزان مواد جامدمحلول ( 0Brix9)، مربوط به نمونه شاهد در مرحله غورگي و بيشترين ميزان اين صفت كيفي ( 0Brix25.4) مربوط به تيمار منگنز 1 درصد در مرحله رسيدگي بود. همچنين نتايج نشان داد كه كمترين ميزان آنتوسيانين مربوط به نمونه شاهد در مرحله غورگي (0.02 ميلي گرم در 100گرم وزن ميوه) و بيشترين ميزان آن مربوط به تيمار منگنز 0.5 درصد در مرحله رسيدگي (0.071 ميلي گرم در 100گرم وزن ميوه) مي باشد. بيشترين ميزان اسيد آسكوربيك مربوط به تيمار منگنز 1 درصد در مرحله رسيدگي (24.6 ميلي گرم در 100گرم وزن حبه) و كمترين ميزان اين صفت كيفي مربوط به نمونه شاهد با مقدار (9.04 ميلي گرم در 100گرم وزن حبه) در مرحله غورگي بود. به طور كلي طبق اين مطالعه، اين نتيجه حاصل شد كه فاكتورهاي كيفي ذكر شده در ميوه انگور تحت اثر محلول پاشي آهن و نانوكلات منگنز در هر در هر دو مرحله غوره گي و رسيدگي كامل بهبود يافته اند.