اثرات محلول پاشي محركهاي اسيد ساليسيليك و پرولين بر محتواي گليكوزيدهاي استويول و تركيبات فنلي گياه استويا Stevia rebaudiana (Bert.)

در اين مطالعه به منظور بررسي اثر پرولين و اسيد ساليسيليك بر محتواي گليكوزيدهاي استويول و تركيبات فنلي گياه استويا در منطقه زنجان آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه زنجان اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل پرولين در سه سطح (، 2 ميلي مولار) و اسيد ساليسيليك در سه سطح (0، 6/0 ميلي مولار) بودند فنل و فلاونوئيد كل تأثير مثبت داشته و موجب افزايش آنها شد و تيمار پرولين تنها گليكوزيدهاي استويوزايد و رباديوزايد A، فنل و فلاونوئيد كل را افزايش داد. اثرات متقابل تيمارها نيز استويوزايد و رباديوزايد A، C و فنل كل را افزايش داد. بالاترين ميزان گليكوزيدهاي استويوزايد (32/60)، رباديوزايد A (14/24) و فنل كل (94/19) ميلي گرم در گرم برگ خشك در تيمار 1 ميلي مولار پرولين به همراه 6/0 ميلي مولار اسيد ساليسيليك مشاهده شد و بيشترين ميزان فلاونوئيد كل (02/10) ميلي گرم در گرم برگ خشك در تيمار6/0 ميلي مولار اسيد ساليسيليك ثبت شد و كمترين مقدار استويوزايد، رباديوزايد A، فنل و فلاونوئيد كل مربوط به تيمار شاهد بود. در مجموع از نتايج بدست آمده مي توان استنباط نمود كه تيمار با پرولين و اسيد ساليسيليك با تأثير بر فرآيندهاي متابوليكي در افزايش توليد گليكوزيدهاي استويول و تركيبات فنلي استويا مؤثر بود.