تأثير سيليسيوم در كاهش خسارت اكسيداتيو ناشي ازسميت كادميوم در گندم در شرايط هيدروپونيك

بكارگيري سيليسيوم بعنوان يك استراتژي موثر در كاهش جذب كادميوم و تحت تأثير قراردادن خسارت هاي اكسيداتيو ناشي از سميت كادميوم مورد توجه قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير حضور و عدم حضور سيليسيوم (0 و 1.5 ميلي مول در ليتر) در سطوح مختلف كادميوم ( 0،10،50 ميكرومول بر ليتر) در گياه گندم(Triticum aestivum L.) در شرايط هيدروپونيك انجام گرفت. نتايج نشان داد با افزايش غلظت كادميوم غلظت مالون دي آلدئيد (MDA) افزايش معني دار پيدا كرد و بكارگيري سيليسيوم MDA را در مقايسه با گياهاني كه تنها با كادميوم تيمار شده بودند كاهش داد. نتايج همچنين نشان داد كه تنش كادميوم يك افزايش معني دار در فعاليت هاي سوپراكسيدديسموتاز، پراكسيداز، كاتالاز در برگها و ريشه هاي گندم ايجاد كرد. نتايج نشان داد بكارگيري سيليسيوم بطور معني داري فعاليت آنزيم هاي سوپراكسيدديسموتاز، پراكسيداز، آسكوربيك پراكسيداز را هم در برگ ها و هم در ريشه ها كاهش داد در حاليكه در فعاليت كاتالاز در برگ ها تأثيري نداشت ولي كاتالاز را در ريشه بطور معني داري كاهش داد. با توجه به نتايج فوق به نظر ميرسد بكارگيري سيليسيوم در شرايط تنش كادميوم خسارات ناشي از تنش اكسيداتيو در گياه را بهبود مي بخشد.