مطالعه رنگدانه‌ هاي فتوسنتزي و تركيب‌ هاي فنولي گلرنگ در واكنش به محلول ‌پاشي ملاتونين در شرايط تنش كمبود آب

جهت بررسي تاثير محلول پاشي ملاتونين بر تركيب رنگدانه هاي فتوسنتزي، تركيب هاي فنولي و قندهاي محلول گياهان حاصل از بذور با كيفيت مختلف گلرنگ، در شرايط كمبود آب، آزمايش مزرعه اي در سال هاي زراعي 96-1395 و 97-1396 در مزرعه پرديس ابوريحان دانشگاه تهران انجام گرفت. طرح آزمايشي به صورت اسپليتفاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار انجام گرفت. عوامل مورد استفاده عبارت بودند از دو سطح تنش خشكي (1آبياري معمول يا بدون تنش و 2آبياري پس از تخليه 85 درصد رطوبت از ظرفيت مزرعه در مرحله گلدهي يا تنش خشكي) كه در كرت هاي اصلي قرار گرفتند.كرت هاي فرعي، شامل 4 تيمار بودند كه عبارت بودند از از كيفيت بذر( 1بذور انبار شده و 2بذور تازه برداشت شده) و محلول پاشي (1 شاهد: محلول پاشي با آب مقطر و 2 محلول پاشي ملاتونين 0.2 ميلي مولار). نتايج اين آزمايش نشان داد كه محلول پاشي ملاتونين باعث افزايش ميزان كلروفيل a به مقدار 33.33 درصد در گياهان حاصل از بذور تازه برداشت شده گرديد. همچنين نتابج مشخص كرد كه در شرايط بدون تنش، محلول پاشي ملاتونين ميزان فلاوونوئيدها را در هر دو نوع كيفيت بذر افزايش داد اما در شرايط تنش، محلول پاشي ميزان فلاوونوئيدها را كاهش داد. نتايج اين آزمايش نشان داد كه محلول پاشي با ملاتونين در هر دو شرايط تنش خشكي و بدون تنش موجب كاهش ميزان قندهاي محلول گرديد. به نظر مي رسد محلول پاشي ملاتونين با كاهش شدت تنش به دليل خاصيت آنتي اكسيدانتي خود، محيطي بدون تنش براي گياه ايجاد كرده است تا نيازي به افزايش متابوليت هايي كه به طور معمول در شرايط تنش خشكي افزايش مي يابند، اقدام نكند.