اثر تعديل كنند گي پرولين، كيتوزان و مشتقات آن بر رنگيزه‌هاي فتوسنتزي، شاخص‌هاي كلروفيل فلورسانس، ويژگيهاي كيفي و عملكرد گوجه‌فرنگي گلخانه ي (Lycopersicon esculentum Mill.) در شرايط كم آبياري

اخيرا كاربرد تركيبات زيستي جهت تعديل اثرات تنش‌هاي محيطي در محصولات كشاورزي مورد توجه جهاني قرار گرفته‌ است. بدين منظور براي بررسي اثر تعديل كنندگي برخي تركيبات زيستي بر شاخصهاي فلورسانس، رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و عملكرد گوجه‌فرنگي گلخانه‌اي در شرايط كم آبياري آزمايشي به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه هرمزگان انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل سطوح آبياري (آبياري كامل به عنوان شاهد، كم آبياري متوسط و شديد) به عنوان فاكتور اصلي ومحلول‌پاشي تركيبات زيستي به عنوان فاكتور فرعي شامل شاهد (بدون كاربرد تركيبات زيستي)، پرولين، كيتوزان و مشتقات NSuccinyl و N,Odicarboxymethylate كيتوزان (به ترتيب NSC و NOC) بودند. كاربرد تركيبات زيستي در هر سطح آبياري باعث افزايش ميزان كلروفيل a، نسبت كلروفيل a به b، كارتنوئيد و عدد اسپد در مقايسه با شاهد شد و بيشترين افزايش مربوط به تركيب NSC بود. بيشترين مقدار Fv/Fm در شرايط كم آبياري متوسط و شديد به ترتيب با كاربرد كيتوزان و NSC بدست آمد كه نشان دهنده افزايش 22.4 و 21.8% در مقايسه با شاهد بود. بيشترين شاخص طعم (1.06) با كاربرد كيتوزان در شرايط كم آبياري شديد به دليل افزايش TSS و TA بدست آمد. در بين تركيبات زيستي NSC و كيتوزان بيشترين تأثير را در بهبود عملكرد ميوه داشت بطوري كه محلول‌پاشي گوجه‌فرنگي با تركيب NSC باعث افزايش عملكرد ميوه در سطوح آبياري شاهد، كم آبياري متوسط و شديد به ترتيب به ميزان 5.32، 17.91 و 33.24 درصد در مقايسه با شاهد شد. لذا با توجه به نتايج بدست آمده، در شرايط كم آبياري، كيتوزان و مشتقات آن با كارايي بيشتري در مقايسه با پرولين مي‌توانند اثرات تنش خشكي بر گوجه‌فرنگي را كاهش دهند.