طراحي و آزمون مدل علي سازگاري تحصيلي براساس تنظيم رفتاري هيجان با نقش ميانجي ذهن آگاهي در دانش‌آموزان بي‌سرپرست و بدسرپرست: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: مشكلات تحصيلي، اجتماعي و روان شناختي دانش آموزان بي سرپرست و بدسرپرست، نياز به توجه ويژه دارد. بنابراين پژوهش حاضر با هدف طراحي و آزمون مدل علي سازگاري تحصيلي بر اساس تنظيم رفتاري هيجاني با نقش ميانجي ذهن آگاهي در دانش آموزان بي سرپرست و بدسرپرست انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصيفي بود. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانش آموزان بي سرپرست و بدسرپرست استان اردبيل در سال تحصيلي 1400-1399 تشكيل دادند كه تعداد 210 نفر از آن‌ها به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و در اين پژوهش شركت كردند. جهت جمع‌آوري داده ها از سه پرسش‌نامه استاندارد شده سازگاري تحصيلي Sinha و Sing، تنظيم رفتاري هيجان Kraaij و Garnefski و ذهن آگاهي Brown و Ryan استفاده شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از تحليل همبستگي Pearson و مدل سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه تنظيم رفتاري هيجان (0.163= β) و ذهن آگاهي (0.678= β) اثر مستقيم و مثبت بر سازگاري تحصيلي دارند (0.001 P). هم‌چنين نتايج مربوط به شاخص هاي برازش مدل نيز نشان داد كه ذهن آگاهي مي تواند ميانجي روابط بين تنظيم رفتاري هيجان با سازگاري تحصيلي باشد. نتيجه گيري: به طور كلي، ميانجي گري ذهن آگاهي را در رابطه بين تنظيم رفتاري هيجان و سازگاري تحصيلي دانش آموزان بي سرپرست و بدسرپرست مي توان تأييد كرد. با توجه به معنادار شدن مدل ارائه شده و تأييد نقش ميانجي ذهن آگاهي، به درمانگران و مشاوران حيطه تحصيلي توصيه مي شود در وهله اول متغير مهم تنظيم رفتاري هيجان را مورد بررسي و سنجش قرار دهند و نقش مهم متغيرهاي واسطه اي را در نظر بگيرند. واژه هاي كليدي: تنظيم هيجان، ذهن آگاهي، سازگاري، بي سرپرست، دانش آموزان