بررسي تعيين كننده‌هاي رفتار محافظتي از سرطان پوست براساس الگوي فرآيند موازي توسعه يافته در دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه آزاد واحد شهركرد در سال 1400: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: سرطان پوست يكي از شايع ترين سرطان ها است و بهترين اقدام در پيش گيري از آن، رفتارهاي محافظت كننده در برابر نور خورشيد است. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل تعيين كننده رفتار محافظتي از سرطان پوست براساس الگوي فرآيند موازي توسعه يافته در دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه آزاد واحد شهركرد در سال 1400 انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي بر روي 196 نفر از دانشجويان دانشكده علوم پزشكي دانشگاه آزاد شهركرد انجام شد. نمونه گيري به صورت در دسترس و بر اساس رشته دانشجويان انجام شد. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسش نامه مبتني بر الگوي فرآيند موازي توسعه يافته استفاده شد و داده ها با استفاده از آناليز رگرسيون خطي چندگانه تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار سني شركت كنندگان 4.19 ±21.84 سال و 100 نفر (51 درصد) زن و 96 نفر (49 درصد) مرد بودند. طبق يافته‌ها، سازه شدت درك شده بالاترين امتياز را در بين سازه‌هاي مدل داشت. در بين سازه‌هاي مدل، اجتناب دفاعي (0.445= β) و خودكارآمدي (0.424= β) قوي‌ترين پيش‌بيني كننده قصد رفتاري بوده (p 0.001) و قصد رفتاري (0.669= β) قوي ترين پيش بيني كننده رفتارهاي پيش‌گيري كننده از سرطان پوست بود (p 0.001). نتيجه گيري: نتايج نشان داد سازه خودكارآمدي درك شده و قصد رفتاري اثربخش ترين عامل بر رفتارهاي پيش گرانه از سرطان پوست مي باشند، لذا توصيه مي‌شود در زمينه توسعه مداخلات آموزشي در پيش‌گيري از سرطان پوست، اين سازه‌هاي مدل بيش‌تر مد نظر قرار گرفته شود.