مدل روابط ساختاري سيستم‌هاي مغزي رفتاري و تنظيم شناختي هيجان با واسطه‌گري كاركردهاي شناختي اجرايي در مردان زنداني

با توجه به افزايش رفتارهاي مجرمانه و آسيب‌هاي وارده‌ي ناشي از آن در جامعه، بررسي عوامل روانشناختي مستعدكننده و يا بازدارنده ارتكاب به جرم ضروري به نظر مي‌رسد. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه‌اي كاركردهاي اجرايي در رابطه‌ي بين سيستم‌هاي مغزيرفتاري با تنظيم شناختي هيجان انجام گرفت. پژوهش از لحاظ روش گردآوري داده ها توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه شامل تمامي مرداني بود كه دوره محكوميت خود را در زندان مركزي شهر كرمانشاه در سال98 مي‌گذراندند، كه از بين آن ها 300 نفر به روش نمونه‌گيري در‌دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي شخصيت‌گري ويلسون (فرم 28 سوالي)، تنظيم شناختي هيجان (گارنفسكي و كرايج، 2006) و توانايي‌هاي شناختي (نجاتي، 1392) استفاده شد. تحليل داده‌ها به روش همبستگي پيرسون و معادلات ساختاري، با استفاده از نرم افزارهاي SPSS22 و AMOS24 انجام شد. يافته‌ها نشان دادند كه مدل‌ تحليل مسير رابطه سيستم هاي مغزي رفتاري با تنظيم شناختي هيجان با نقش واسطه اي كاركردهاي اجرايي داراي نيكويي برازش مي باشند. نتايج بر اهميت سيستم‌هاي مغزي رفتاري و كاركردهاي اجرايي در تنظيم شناختي هيجان تاكيد دارند. در نتيجه، توجه به كاركردهاي اجرايي در كنترل و تنظيم شناختي هيجان و ارتقاء آن مي‌تواند در زمينه كاهش رفتارهاي مجرمانه موثر باشد.