مقايسه ميزان ضايعات پس از برداشت ارقام روز كوتاه پياز (.Allium cepa L) در شرايط انبار معمولي

اين پژوهش به‌مدت دو سال زراعي (971395) به‌منظور مطالعه ضايعات پس از برداشت سوخ ارقام روز كوتاه پياز در انبار كنترل نشده (فاقد سيستم‌هاي گرمايش سرمايش و تهويه)، در ايستگاه تحقيقات كشاورزي بهبهان اجرا شد. در سال اول آزمايش ميانگين دماي روزانه انبار بين 14/5 تا 40/5 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي از 27 تا60 درصد متغير بود. در سال دوم آزمايش محدوده تغييرات ميانگين دماي روزانه انبار بين 15 تا 38 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي بين 30 تا 71 درصد بود. بذرها در اواسط مهر ماه در خزانه كشت و نشاءها در مرحله دو تا سه برگي به زمين اصلي منتقل شدند. سوخ‌ها در زمان افتادگي 50 تا 80 درصد برگ‌ها و شروع خشك شدن آنها، برداشت شدند. براي انجام اين پژوهش از آزمايش اسپليت پلات در زمان شامل 80 تيمار با 4 تكرار در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي استفاده شد. عامل اصلي 10 رقم پياز روز كوتاه (ʾصباʿ، ʾتگزاس‌ارلي‌وايتʿ، ʾايمپراتريزʿ، ʾسيروسʿ، ʾ7030ʿ، ʾايكس‌پي‌ردʿ، ʾسپيدانʿ، ʾگلدن‌آيʿ، ʾتگزاس‌ارلي‌گرانوʿ وʾپريماوراʿ) و عامل فرعي زمان بررسي سوخ‌ها در انبار در 8 سطح (يك ماه بعد از شروع انبارماني به فاصله يك ماه) بود. درصد ماهيانه كاهش وزن سوخ با گذشت زمان كمتر شد. كمترين كاهش وزن سوخ (%9/56) به رقم ʾصباʿ اختصاص داشت. خسارت بيماري پوسيدگي خاكستري تا ماه چهارم انبارماني افزايش و سپس كاهش يافت. حداكثر خسارت اين بيماري (%23/23) به رقم ʾسپيدانʿ مربوط بود. بيشترين خسارت لهيدگي (%3/96) در رقم ʾتگزاس‌ارلي‌وايتʿ مشاهده شد. جوانه‌زني سوخ‌ها از ماه پنجم انبارماني شروع شد. بيشترين جوانه‌زني سوخ (%19/88) به رقم ʾسيروسʿ تعلق داشت. نتايج آزمايش مشخص كرد كه اختلاف قابليت انباري ارقام مورد مطالعه معني‌دار است. بيشترين و كمترين قابليت انبارماني به‌ترتيب به ارقام ʾصباʿ و ʾسپيدانʿ مربوط بود.