تبيين چالش‌هاي ورزش آموزشي كشور با تأكيد بر جهت‌دهي سبك زندگي دانش‌آموزان

هدف اين پژوهش تبيين چالش‌هاي ورزش آموزشي كشور با تاكيد بر جهت‌دهي سبك زندگي دانش‌آموزان بود. روش پژوهش حاضر از نوع تحقيقات آميخته بود. جامعه آماري اين پژوهش را در بخش كيفي مديران تربيت بدني آموزش پرورش و اساتيد مديريت ورزشي دانشگاه‌ها تشكيل دادند و نمونه آماري از ميان متخصصين شناسايي شده و بصورت در دسترس انتخاب شد و تا رسيدن به اشباع نظري مصاحبه‌ها ادامه پيدا كرد كه در مجموع 16 مصاحبه باز صورت گرفت، همچنين جامعه آماري در بخش كمي مديران مدارس و معلمان ورزش شهرستان بروجرد بودند كه نمونه آماري نيز با توجه به دسترسي محقق تعداد 55 نفر شد. نتايج حاصل از مصاحبه‌ها نشان داد كه كمبود امكانات و تجهيزات ورزشي، ضعف آموزشي، ضعف مديريتي، كمبود منابع انساني و كمبود منابع مالي از چالش‌ها و موانع اصلي توسعه ورزش آموزشي هستند. نتايج بخش كمي پژوهش نيز نشان داد كه كمبود منابع انساني و كمبود امكانات و تجهيزات ورزشي مهم‌ترين موانع توسعه ورزش آموزشي هستند. با توجه به نتايج پژوهش بايد برنامه‌ريزي جامعي به منظور رفع مشكلات موجود در جهت توسعه ورزش آموزشي كشور صورت بگيرد، زيرا توسعه ورزش آموزشي نقش مهمي در جهت دهي سبك زندگي دانش‌آموزان دارد.مقدمهدرس تربيت بدني جزء لاينفك برنامه درسي مدارس كشور است و در برنامه هر سال دانش‌آموزان، جايگاهي را به خود اختصاص داده است؛ اما اين درس، جايگاه اصلي خود را در آموزش و پرورش كسب نكرده است (رمضاني نژاد، 2009). برنامه درسي تربيت بدني همسو با ساير دروس برنامه درسي ملي به‌عنوان بخش جدايي‌ناپذير از نظام تعليم و ترييت رسمي است كه به شيوه‌هاي مختلف در دستيابي به اهداف آن نقش دارد و به‌عنوان عاملي اساسي و مؤثر در توسعه فردي، اجتماعي، فرهنگي، آموزشي و اقتصادي ابزاري ضروري براي رشد و پرورش انسان‌هايي سالم و توانمند جهت دستيابي به ابعادي از حيات طيبه است (قنبري و همكاران، 1397). با توجه به اهميت ورزش آموزشي، در اجراي آن محدوديت‌ها و موانعي وجود دارد. ورزش آموزشي در كشور  از ابعاد مختلفي داراي آسيب و محدوديت مي‌باشد. بايد اين محدوديت‌ها و آسيب‌ها بصورت علمي و دقيق و توسط متخصصان امر شناسايي شودند و در جهت رفع آنها برنامه‌ريزي صورت بگيرد. تحقيقات مخنلف داخلي به بررسي آسيب‌ها و محدوديت‌هاي ورزش آموزشي پرداخته‌اند و از ابعاد مختلف موانع و آسيب‌ها را شناسايي كرده‌اند. با توجه به پراكندگي كه در تحقيقات صورت گرفته در حوزه ورزش آموزشي وجود دارد و اينكه ديد جامعي از آسيب‌ها و نقاط ضعف موجود در اين حيطه وجود ندارد، بنابراين محقق در اين پژوهش لزوم توجه به اين امر را احساس كرده و با بررسي پيشينه پژوهش و تحقيقات داخلي صورت گرفته سعس كرده نگاه و ديد جامعي را از وضعيت موجود ورزش آموزشي كشور ارائه دهد. ابزار پژوهشروش پژوهش حاضر از نوع تحقيقات آميخته بود كه بصورت ميداني انجام گرفت. جامعه آماري اين پژوهش را در بخش كيفي مديران تربيت بدني آموزش پرورش و اساتيد مديريت ورزشي دانشگاه‌ها تشكيل دادند و نمونه آماري از ميان متخصصين شناسايي شده و بصورت در دسترس انتخاب شد و تا رسيدن به اشباع نظري مصاحبه‌ها ادامه پيدا كرد كه در مجموع 16 مصاحبه باز صورت گرفت، همچنين جامعه آماري در بخش كمي مديران مدارس و معلمان ورزش شهرستان بروجرد بودند كه نمونه آماري نيز با توجه به دسترسي محقق تعداد 55 نفر شد. همچنين جامعه آماري در بخش كمي مديران مدارس و معلمان ورزش شهرستان بروجرد بودند كه نمونه آماري نيز با توجه به دسترسي محقق تعداد 55 نفر شد. نتايج حاصل مصاحبه‌ها بصورت پرسشنامه بسته در اختيار نمونه‌هاي تحقيق قرار داده شد. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه توسط 10 تن از اساتيد مديريت ورزشي مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي شامل ميانگين، انحراف استاندارد و همچنين از آمار استنباطي شامل آزمون تي تك نمونه‌اي و آموزن رتبه‌اي فريدمن استفاده شد. نرم‌افزار مورد استفاده در اين پژوهش spss22 بود. تجزيه‌وتحليل يافته‌هانتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه ميانگين همه مؤلفه‌هاي پژوهش بالاتر از 3 مي‌باشد كه اين نتايج نشان‌دهنده آن است كه چالش‌ها و موانع شناسايي شده داراي اعتبار بالايي هستند و نمونه‌هاي پژوهش اين موانع را در عدم توسعه مناسب ورزش آموزشي داراي اعتبار مي‌دانند.براي رتبه‌بندي چالش‌ها و موانع توسعه ورزش آموزشي كشور از آزمون رتبه‌اي فريدمن استفاده شد كه نتايج نشان داد كه كمبود منابع انساني متخصص، كمبود امكانات و تجهيزات ورزشي، كمبود منابع مالي، ضعف مديريتي و ضعف آموزشي به ترتيب بالاترين رتبه را دارند. نتيجه‌گيريهدف اين پژوهش تبيين چالش هاي ورزش آموزشي كشور با تأكيد بر جهت‌دهي سبك زندگي دانش‌آموزان  بود. نتايج حاصل از انجام مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته با متخصصين حوزه ورزش آموزشي نشان داد كه كمبود امكانات و تجهيزات ورزشي، ضعف سيستم آموزشي، ضعف مديريتي، ضعف منابع انساني و كمبود منابع مالي مهمترين چالش‌ها و موانع توسعه ورزش آموزشي كشور هستند. نتايج پژوهش نشان دهنده آن است كه وضعيت ورزش تربيتي و آموزشي در كشور داراي نواقص و محدوديت‌هايي است كه بايد براي برطرف كردن آن‌ها برنامه‌ريزي‌هاي مدون و جديدي وجود داشته باشد. بنابراين به منظور توسعه ورزش آموزشي در كشور بايد برنامه‌ريزي مناسب و جامعي وجود داشته باشد، زيرا اگر كودكان از دوران مدرسه به ورزش علاقه پيدا كنند در آينده نيز نگاه مثبتي نسبت به آن خواهد داشت. امروزه عدم تحرك يكي از عوامل اصلي و مهم در افزايش بيماري و ناهنجاري‌هاي مختلف بدني است كه ضرورت توجه به آن را كاملاً محرز كرده است. سبك زندگي سالم مهم‌ترين عاملي است كه مي‌تواند توسعه سلامتي و فعاليت بدني در جامعه را تضمين كند.