مدل سازي ساختاري ويژگي ها و عوامل اثرگذار بر شبكۀ سياستي مشاركتيِ علم و فنّاوري در ايران

هدف اين پژوهش مدل سازي ساختاري ويژگي ها و عوامل اثرگذار بر شبكۀ سياستي مشاركتي علم و فنّاوري در ايران است. داده هاي پژوهش در دو مرحلۀ كيفي و كمّي گردآوري شده است. در مرحلۀ كيفي با 20 نفر از خبرگان مصاحبۀ اكتشافي و نيمه ساختاريافته انجام و در مرحلۀ كمّي 100 پرسشنامه بين خبرگان توزيع و گردآوري شده است. همچنين براي تحليل داده ها از مدل سازي معادلات ساختاري به روش حداقل مربعات جزئي استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه شبكۀ سياستي مشاركتي علم و فنّاوري در ايران داراي 17 ويژگي در چهار بُعد است كه به ترتيب اهميت عبارتند از: بازيگران، قواعد رفتاري بازيگران، روابط بين بازيگران و ساختار شبكه. همچنين هشت عامل در سه بُعد بر اين شبكه اثرگذار است كه به ترتيب اهميت عبارتند از: عوامل ويژۀ سياست علم و فنّاوري، عوامل ملي و عوامل بين المللي. مهم ترين توصيۀ سياستي اين پژوهش، ملاحظۀ اين عوامل توسط دولت به عنوان بسترساز شكل گيريِ شبكه؛ و ساير سياست گذاران علم و فنّاوري به عنوان بازيگران اصلي شبكه است.