قابليت‌ روش برش‌نگاري ديجيتالي در تشخيص ناپيوستگي‌هاي نوع ترك

اين مقاله به معرفي و بررسي كاربردهاي روش برش‌نگاري ديجيتالي در زمينه تشخيص و اندازه‌گيري عيب ترك و فعاليت‌هاي انجام شده در اين حوزه مي‌پردازد. برشنگاري ديجيتالي يك روش نوين مبتني بر نور ليزر است كه براي اندازه‌گيري تمام‌ميداني و غيرتماسي تغييرشكل‌هاي صفحه‌اي (مشتقات جابه‌جايي سطح) مورد استفاده و توسعه قرار گرفته است. اين روش معادل يك كرنش‌سنج تمام‌ناحيه‌اي عمل مي‌كند كه امكان مشاهده توزيع كرنش در يك ناحيه بزرگ را فراهم مي‌نمايد. از برش‌نگاري جهت بازرسي و ارزيابي غيرمخرب مواد مختلف استفاده مي‌شود. با توجه به محدوديت روش‌هاي سنتي در بازرسي برخي مواد مانند مواد مركب و همچنين كاربرد روزافزون اين مواد در صنايع حساس نظير هوافضا و صنايع نظامي، برش‌نگاري به‌طورفزاينده‌اي مورد توجه قرار گرفته است. با علم بر اهميت شكل و هندسه عيوب در نتايج آزمون برش‌نگاري، در اين مقاله با تكيه بر مرور مطالعات و پژوهش‌هاي قبلي، سعي در اثبات و معرفي ‌برش‌نگاري ديجيتالي به عنوان يك روش برتر در زمينه ارزيابي ترك‌ها در مواد مختلف به‌صورت كمي و كيفي، شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه عواملي چون اندازه بارگذاري، اندازه و جهت برش، اندازه، عمق و زاويه ترك بيشترين تاثير را در تشكيل هاله‌ها و نتايج دارند. همچنين قابليت برش‌نگاري در تخمين هندسه ترك نيز نمايش و به اثبات رسيده است. بدين منظور بعد از معرفي اصول برش‌نگاري، به بررسي و مرور مطالعات پيشين و نتيجه‌گيري پرداخته مي‌شود.