مقايسه پايداري نظام زراعي و رويشگاه طبيعي توليد موسير در شهرستان الشتر، استان لرستان بر پايه تحليل امرژي

اهداف: افزايش درك وضعيت پايداري بوم‌نظام‌هاي توليد در تصميم‌گيري صحيح و مديريت آنها از اهميت خاصي برخوردار است. در راستاي جلوگيري از انقراض گياه موسير و از سوي ديگر ضرورت تامين نياز بازار به اين محصول داروييصنعتي، پارادايم ضرورت توليد اين گياه در نظام‌هاي زراعي ايجاد شده است. اين مطالعه با هدف تبيين وضعيت پايداري بوم‌نظام رويشگاه طبيعي گياه موسير و نظام زراعي به شيوه كشاورزي حفاظتي اجرا شد.مواد و روش‌ها: اين مطالعه در سال 13991398 در يك نظام حفاظتي توليد موسير و يك رويشگاه طبيعي گياهان موسير وحشي در شهرستان الشتر، استان لرستان، بر اساس تحليل ساختار و بررسي نُه شاخص امرژي انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد عليرغم بالا بودن شاخص‌‌هاي ارزش واحد امرژي (UEV‌) ، امرژي ويژه (SE) و نسبت امرژي به پول (EMR) در نظام زراعي نسبت به رويشگاه طبيعي، مقدار شاخص نسبت بار محيط‌زيستي (ELR) حاكي از پايداري بيشتر نظام زراعيِ مورد مطالعه در مقايسه با رويشگاه طبيعي بود. از ديگر نتايج به دست آمده، برابري كيفيت موسير توليدي در نظام زراعي مورد مطالعه با كيفيت محصول رويشگاه طبيعي بر مبناي شاخص شاخص امرژي سلامت توليد (EIPS) بود. نتيجه‌گيري: با توجه به اهميت حفاظت خاك در پايداري نظام‌هاي زراعي و نتايج مثبت ارزيابي ساختار ورودي‌هاي امرژي نظام زراعي حفاظتي، مبني بر پايداري خاك در اين نظام، شيوه نظام زراعي حفاظتي در توليد گياه موسير و ضرورت اعمال سياست‌هاي كارآمد در كنترل و مديريت صحيح بهره‌برداري از رويشگاه طبيعي جهت جلوگيري از انقراض گياه موسير توصيه مي‌گردد.