عنوان مقاله :
بررسي ديناميك فضايي عرصه هاي مساعد كشت گياه دارويي آلوئه ورا در سناريوهاي حدي تغييراقليم منطقه مورد مطالعه: استان هرمزگان
پديد آورندگان :
قنبري عديوي ، شهربانو دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - گروه جغرافيا , خداقلي ، مرتضي سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور , گندمكار ، امير دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - مركز تحقيقات گردشگري - گروه جغرافيا
كليدواژه :
گياه آلوئه ورا , قابليت سنجي آگروكليمايي , سيستم تصميم گيري چندمعياره , استان هرمزگان
چكيده فارسي :
هدف اساسي اين تحقيق توان سنجي آگروكليمايي استان هرمزگان براي توسعه و ايجاد مزارع كشت و پرورش گياه دارويي آلوئه ورا در دوره پايه و دوره تغييراقليم ميباشد. در اين راستا، دادههاي تأثيرگذار در مراحل مختلف فنولوژيكي گياه آلوئهورا شامل دماي كمينه و بيشينه و بارش، بهعنوان عوامل اقليمي و متغيّرهاي ارتفاع، شيب، جهت شيب، خاك، بهعنوان عناصر پايدار در ارزيابي نواحي مستعدّ كشت گياه آلوئهورا، استفاده گرديد. از تكنيك سيستم تصميم گيري چندمعيار در محيط GIS، با استفاده از تابع گاماي فازي (Fuzzy Gama) براي برهم نهي و در نهايت مشخص كردن عرصه هاي مناسب كشت گياه آلوئه ورا استفاده گرديد. نقش تغييرات اقليمي در دو سناريوي حدي تغييراقليم يعني B1 و A2 براي ارزيابي تغييرات عرصه هاي آگروكليمايي كشت آلوئه ورا در استان هرمزكان مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اجراي تابع تلفيق Fuzzy Gama در استان هرمزگان نشان داد كه در اقليم دوره پايه، 0.35 از مساحت استان داراي قابليّت كشت خوب و عالي براي اين گياه هستند. اين نواحي عموما منطبق بر نواحي كم شيب و گرم بخش هاي جنوبي استان بوده و منطبق بر خاك هاي با بافت و عمق و زهكشي مناسب، يعني خاك هاي آريدي سويل و آنتي سويل هستند، در حالي كه در بخش هاي شمالي استان عامل شيب، تامين نشدن نيازگرمايشي گياه آلوئه ورا، تولرنس دمايي درون سالي و شبانه روزي، عملكرد محصول را بسيار ضعيف كرده و توسعه مزارع پرورش آلوئه ورا در اين نواحي توصيه نميشود. در شرايط اقليمي شبيه سازي شده براي سال 2070 تحت 2 سناريوي حدي تغييراقليم، عرصه هاي آگروكليمايي قابليت كشت گياه آلوئه ورا تغييرات نسبتاً بارزي را نسبت به اقليم دوره پايه خواهند داشت به طوري كه بيشترين تغييرات مربوط به سناريوي A2 كه در آن طبقات قابليت ضعيف، فاقد قابليت و قابليت كشت متوسط، با كاهش مساحتي بين 30 تا 40 درصد روبرو بوده اند در حالي كه دو طبقه آگروكليمايي قابليت كشت بالا و قابليت كشت خوب، تحت سناروي مذكور افزايشي در حدود 20 تا 40 درصد نشان خواهند داد.
عنوان نشريه :
تحقيقات كاربردي علوم جغرافيايي
عنوان نشريه :
تحقيقات كاربردي علوم جغرافيايي