بررسي نماهاي خيابان‌هاي شهري از منظر ادراك شهروندان(نمونه موردي: پياده‌راه 15 خرداد، تهران)

تحليل نماهاي ساختمان هاي شهري به منظور شناخت مولفه هاي موثر در ادراك مخاطب گامي مهم مي باشد و با انجام مطالعات بر ساختمان هاي موجود مي توان به ارائه راهكارهاي مناسبي براي ساماندهي نماي خيابان هاي شهري رسيد. اين مقاله سعي دارد چارچوبي براي سنجش نماي خيابان هاي شهري از منظر ادراك شهروندان مهيا و از سوي ديگر زمينه ارتقا كيفيت نماهاي شهري و افزايش ادراك‌پذيري شهروندان از آن‌ها را فراهم آورد. بر اساس روش تحليل محتوا در بررسي مطالعات جهاني و داخلي مدل مفهومي تدوين‌ شده كه عوامل موثر بر ادراك شهروندان از نما را ارائه مي‌دهد. همچنين، مبتني بر روش مورد پژوهي، محدوده پياده راه‌هاي مركز تهران به دليل دارا بودن كيفيت‌هاي اوليه و تاكيد بر حضور پياده مدار شهروندان جهت مطالعه انتخاب گرديده است تا درك واقع‌بينانه‌اي از عوامل موثر بر ادراك نماي خيابان شهري فراهم آيد. بر اساس بازديد ميداني، گفتگوهاي اوليه و مدل مفهومي، پرسش‌نامه‌هاي هدفمندي تهيه گرديده و جهت يافتن روابط پنهان متغيرها، و مقايسه تطبيقي آراي شهروندان و متخصصين براي تجزيه‌وتحليل اطلاعات پرسشنامه‌ها، از نرم افزار SPSS استفاده ‌شده است.ابتدا مولفه‌هاي كلي مدل ادراك‌پذيري، از ديدگاه متخصصين معماري و طراحي شهري سنجيده شده و سپس بر مبناي مدل ويژه نمونه موردي پرسشنامه تدوين گرديده است. پرسشنامه و مصاحبه همراه با برداشت‌هاي ناظر از شناخت و ادراك‌پذيري شهروندان و در ارتباط مستقيم با مخاطب اين محور بوده است. هدف شناخت مولفه‌هاي اصلي و اولويت‌بندي مولفه‌هاي ادراك‌پذيري از منظر ذهني شهروندان مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه از مولفه هاي اصلي ادراك‌پذيري نماهاي شهري،مولفه‌هاي تاثيرگذاري، وحدت، هماهنگي، دلبستگي به مكان، تنوع و جذابيت بر ميزان ادراك و شناخت نماي سنتي پانزده خرداد موثر مي‌باشد.