تحليل و بررسي مخاطرات جوي آتي منطقه سيستان

امروزه تغييرات اقليمي ناشي از افزايش غلظت گازهاي گلخانه اي موجب افزايش رخداد هاي حدي و مخاطرات جوي شده است. هدف از اين پژوهش، تحليل و بررسي آينده اقليم بر مخاطرات جوي منطقه سيستان است. در اين مطالعه جهت شبيه سازي داده هاي كمينه و بيشينه دما از داده هاي مدل CanESM2 تحت سه سناريوي (RCP2.6 ,RCP4.5 ,RCP8.5 ) با ريزگرداني آماري SDSM و جهت شبيه سازي داده هاي بارش از مدل Hadcm3 تحت سناريوهاي (A1B ,A2, B1) با ريز گرداني آماري LARSWG استفاده شده است. بدين منظور، پس از انجام واسنجي، صحت سنجي و مدلسازي داده ها در ايستگاه منتخب، كارايي مدل از نظر ميزان انطباق داده هاي پايه دما (2005-1984) و بارش (2015-1986) با مقادير شبيه سازي (2039-2020) در سطح اطمينان معني داري مورد ارزيابي قرار گرفتند. جهت انطباق داده هاي پايه با داده هاي شبيه سازي شده از سه معيار ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE)، ضريب تعيين (R^2) و ميانگين مربعات خطا (MSE) استفاده شده است. با توجه به داده هاي شبيه سازي شده چهار مخاطره مهم جوي يخبندان، امواج گرمايي، بارش هاي حدي و خشكسالي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه امواج گرمايي و خشكسالي در آينده تهديدات جدي در منطقه هستند بطوريكه در سال 2021 و تحت سناريوي انتشارRCP 2.6 ، 32 موج گرما پيش بيني شده و محدوده مورد مطالعه بيشتر از 5 موج گرما را در سال تجربه خواهد كرد. همچنين بيشترين فراواني خشكسالي در سال 2020 و تحت سناريوي انتشارA1B پيش بيني گرديده است. بارش هاي حدي در بعضي از سالها و تحت سناريويB1 مي توانند تهديد قابل توجهي در منطقه باشند. شدت و فراواني يخبندان سالانه تحت سناريوي انتشار RCP2.6 نسبت به سناريوهاي ديگر بيشتر و نسبت به تهديدات جوي بررسي شده كمتر است.