بررسي كيفيت زندگي شهري با استفاده از سنجش از دور و GIS (مطالعه موردي: مناطق شهري اروميه)

كيفيت زندگي ازجمله مسائل مهمي است كه ابتدا با گسترش همه جانبه فناوري و فرآيند صنعتي شدن در كشورهاي غربي مورد توجه انديشمندان قرار گرفت و روزبه روز بر مطالعات در اين زمينه افزوده شده و اين مهم، به دليل افزايش روزافزون مطالعات كيفيت زندگي در پايش سياستهاي عمومي است. كيفيت زندگي مي تواند به عنوان ابزاري قدرتمند براي نظارت بر برنامه ريزي توسعه اجتماع به كار رود. وجود نابرابري هاي فضايي و مكاني در سطح شهر مشكلات عديده اي ازجمله ضعف منابع در آمدي، مسكن نامناسب، مشكلات و آسيبهاي ناشي از نابرابريهاي اجتماعي را به وجود آورده و كيفيت زندگي را تحت شعاع قرار داده است. در اين تحقيق كه از نظر روش، توصيفيتحليلي و از نظر هدف، كاربردي مي باشد از آمار بلوك هاي شهر اروميه، در سرشماري سال 1395 و داده هاي سنجش از دور در تلفيق با سيستم اطلاعات جغرافيايي جهت شناخت كيفيت زندگي در مناطق 5 گانه شهر اروميه استفاده شده است. معيارهاي تعريف شده در اين تحقيق در 4 بخش: اجتماعي(شامل 9 زير معيار)، دسترسي به خدمات عمومي(5 زير معيار)، كالبدي(4 زير معيار)، طبيعي(4 زير معيار) مي باشند كه با استفاده از تجزيه و تحليل تصميم گيري چند معياره و تلفيق لايه ها در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي به دست آمده اند. اوزان به دست آمده براي ابعاد اجتماعي، دسترسي به خدمات عمومي، طبيعي و كالبدي حاصل از مدل تحليل شبكه به ترتيب برابر با 0.506، 0.323، 0.116 و 0.055 مي باشد. نتايج نشان مي دهد كه هر چقدر از جنوب غربي به طرق شمال شرقي شهر حركت كنيم بلوكهايي كه كيفيت زندگي مطلوبتري دارند افزايش مي يابند. در بين مناطق شهري منطقه اي2 كيفيت زندگي مطلوبتري را نسبت به ساير مناطق شهري دارد. نتايج حاصل از اينگونه مطالعات مي تواند به برنامه ريزان شهري در درك بهتر و اولويت بندي مسائل شهري به عنوان يك محيط پويا كمك رسان باشد.