سنجش وضعيت كلانشهر تهران بر مبناي شاخص هاي شهر فراگير

مطابق با پارادايم جديد شهري، استفاده از سيستم هاي نوآورانه از جمله ايجاد شهر هاي فراگير با سيستم هاي همگراي هوشمند، راه حلي براي غلبه بر اين مشكلات شهري است. شهرفراگير از شهرهاي آينده اي است كه در آن فضاهاي فيزيكي و فضاهاي الكترونيكي همگرا مي شوند. به لحاظ ساختاري، شهر فراگير متشكل از مكان، فضا، فناوري اطلاعات و ارتباطات و انسان است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت و روش تحقيق، توصيفيتحليلي است. از بررسي مباني نظري 15 بعد و 77 شاخص تعيين و داده هاي مورد نياز پژوهش از طريق سالنامه آماري و گزارش هاي منتشره سازمان فناوري اطلاعات و ارتباطات گردآوري شدند. امتيازدهي داده ها به صورت وجود كامل شاخص (1)، وجود نيمه و ناقص شاخص (0.5) و نبود شاخص (صفر) در نظر گرفته شد و در نرم افزار اكسل تحليل شدند. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه وضعيت كلانشهر تهران از نظر پراكنش شاخص هاي شهر فراگير بسيار نامناسب است. ابعاد بهداشت و درمان، حكمروايي، فرهنگ و گردشگري، آموزش، مسكن، حمل و نقل، زيرساختار، شهروندان، تجارت، سيستم مالي به ترتيب بيشترين كمبودها(زير 50 درصد) را دارند. ابعاد خدمات، محيط زيست، شبكه انرژي و شبكه آب به ترتيب تنها بخش هايي هستند كه وضعيت شاخص ها (بالاي 50 درصد) در آن ها به مراتب بهتر است. بطور كلي طبقه بندي ابعاد نشان داد كه 13.33 درصد ابعاد در وضعيت خيلي خوب، 13.33 درصد در وضعيت خوب، 20 درصد در وضعيت متوسط، 40 درصد در وضعيت ضعيف و 13.33 درصد در وضعيت بسيار ضعيف قرار دارند. موجوديت شاخص ها نيز نشان داد كه 33.76 درصد شاخص بطور كلي وجود ندارند. 42.85 درصد از شاخص ها به صورت ناقص و تنها 23.37 درصد از شاخص ها به صورت كامل وجود دارند. در نهايت اولويت بندي توسعه شاخص ها براي ايجاد شهر فراگير در كلانشهر تهران ارايه شد. نتايج اين تحقيق مي تواند در زمينه اولويت هاي توسعه شهر فراگير در كلانشهر تهران به كار رود.