بازآفريني محور فرهنگي با تاكيد بر ارتقا كيفيت محيط

محورهاي فرهنگي به عنوان بخشي از فضاهاي عمومي در شهرها نقش مهمي در رفع نيازهاي انساني ايفا مي‌كنند بسياري از نظريه‌پردازان شهري محورهاي فرهنگي را به عنوان يكي از اجزاي اصلي يك سيستم شهري مي‌دانند زيرا در كنار نقش عملكردي خود باعث افزايش اجتماع‌پذيري در فضاهاي شهري مي‌شوند.بنابراين به منظور پويايي بيشتر اين فضاها و براي برآورده ساختن نيازهاي مردم بايد به كيفيت محيط توجه كرد و آنها را مورد بررسي قرار داد.در اين پژوهش چنين رويكردي در بازآفريني مورد نظر است تا با شناسايي و ارزيابي ابعاد و اصول بازآفريني،ارتقا كيفيت در محور انقلاب شناسايي شود هدف اين پژوهش بازآفريني محور فرهنگي خيابان انقلاب تهران با تاكيد بر ارتقا كيفيت محيط مي‌باشد.پژوهش حاضر يك تحقيق ميداني با رويكرد توصيفي - تحليلي است و به دنبال پاسخ به اين سوال كه مولفه‌هاي بازافريني محور فرهنگي چه ارتباطي با مولفه‌هاي كيفيت محيط دارد؟‌در اين پژوهش براي تدوين چارچوب نظري،ابتدا با استفاده از روش اسنادي،مباني نظري موضوع به تفصيل بيان شده و سپس با تحليل رويكردهاي موجود با تاكيد بر كيفيت محيط سعي در استدلال منطقي مباحث در نتيجه تدوين چارچوب مفهومي براي پژوهش شده است.براي اين منظور علاوه بر تحليل كيفي فضاهاي شهري،در آن به تحليل كمي شاخصها با استفاده از پرسشنامه پرداخته شده است.جهت سنجش داده‌هاي جمع اوري شده از آزمون آماري رگرسيون جهت سنجش عوامل موثر بر بازآفريني وكيفيت محيط،آزمون همبستگي پيرسون جهت سنجش ارتباط بين مولفه‌هاي كيفيت محيط و بازآفريني و از آزمون فريدمن به منظور اولويت‌بندي هر شاخص و ميانگين رتبه شاخص‌ها از ديدگاه شهروندان استفاده شده است.نتايج حاصل حاكي از آن است كه در ميان شاخص‌ها به ترتيب،مولفه زيست محيطي، اولويت اول و سپس مولفه محتوايي در ارتقا كيفيت محيط قرار دارند