مقايسه و تحليل مضامين اشعار اعتراض در ادبيات معاصر ايران

«شعر اعتراض» به عنوان يك نوع ادبي‌ مي‌كوشد تا نقطه‌هاي تاريك زندگي جامعه را به قصد اصلاح مطرح كند و به اين منظور به بسياري از سستي‌ها، بي‌عدالتي‌ها، نابساماني‌ها، بي‌توجهي‌ها و.. مي‌تازد. اين مقاله سعي دارد مضامين اشعار اعتراض دورة معاصر تاريخ ايران كه شامل عصر مشروطه، عصر پهلوي و دورة انقلاب اسلامي مي­شود، مورد بررسي قرار دهد.به طور كلي مضامين اين اشعار را مي‌توان به دو بخش مضامين مشترك و اختصاصي تقسيم نمود. مضامين مشترك، مسائلي است كه در هر سه دورة يادشده، وجود دارند، مثل: اعتراض به تضاد طبقاتي، فقر، رياكاري افراد خائن، دخالت بيگانگان و سرزنش خود و... بر اساس موقعيت سياسي و اجتماعي هر دوره، برخي اعتراض ها به طور اختصاصي در يك دوره بيشتر مورد توجه بوده­اند. از جمله اعتراض به ناداني مردم، اعتراض به خفقان و عدم آزادي اعتراض به فراموشي ياد و خاطرة شهدا و.. . در همة اين مضامين، شاعران با زباني آميخته به طنز سعي مي‌كنند كساني را كه از راه راست منحرف شده‌اند، به راه صلاح بياورند.اين مقاله به صورت مطالعه موردي و كتابخانه‌اي انجام شده و مضامين اشعار اعتراض دورة معاصر تاريخ ايران كه شامل عصر مشروطه، عصر پهلوي و دورة انقلاب اسلامي مي­شود، جمع آوري گرديده و به صورت توصيفي، تحليل و بيان شده‌اند.در نهايت با بررسي اين مضامين به اين نتيجه مي‌رسيم كه هدف شعر اعتراض، حفظ ارزش‌ها، اصلاح نمودن جامعه و مبارزه با انواع مختلف بي‌عدالتي است و به نوعي امر به معروف و نهي از منكر مي­باشد.