طراحي، ساخت و ارزيابي دستگاه اندازه گيري زمان تاخير در اشتعال به روش آزمون قطره

يكي از خصوصيات مورد نظر در دوپيشرانه هاي مايع، خاصيت خود اشتعالي آنها مي باشد و كميت لازم براي بررسي اين خاصيت، زمان تأخير در اشتعال است؛ تاخير در اشتعال به دو دسته فيزيكي و شيميايي دسته بندي شده و زمان تاخير در اشتعال شيميايي فاصله زماني تماس سوخت و اكسيدكننده تا ظهور اولين شعله تعريف مي شود. براي اندازه گيري زمان تاخير در اشتعال شيميايي، بهترين روش آزمايشگاهي روش تست قطره مي باشد. با توجه به عوامل مؤثر بر زمان تأخير در اشتعال (مانند نسبت اكسيدكننده به سوخت، دما و فشار) و پس از طراحي مكانيكي، اين دستگاه با قابليت تنظيم دما و فشار محفظه واكنش ساخته شد. سپس جهت كاليبراسيون و استانداردسازي اين دستگاه از سوخت هايي چون تري اتيل آمين، دي متيل هيدرازين نامتقارن و مخلوط تونكا 250 و نيز از اكسيدكننده اسيد نيتريك قوي و اكسيدكننده متداول AK27 استفاده شد. تكرارپذيري و پراكندگي مناسب نتايج حاصله، نشان از دقت دستگاه است.