مكان‌يابي خطاي بهبوديافته با به‌كارگيري نشانگرهاي خطا و مدل احتمالاتي بار

امروزه هوشمندسازي شبكه‌هاي توزيع از موضوعات چالشي و جديد محسوب مي‌شود. يكي از مشخصه‌هاي هوشمندسازي در اين شبكه‌ها قابليت مكان‌يابي سريع و دقيق خطا در آن‌هاست. اين موضوع موجب كاهش بخشي از زمان خاموشي‌هايي مي‌شود كه گروه‌هاي تعميرات صرف جست‌وجوي محل خطا به روش سنتي مي‌كنند. اما مكان‌يابي خطا در شبكه‌هاي توزيع با توجه به ذات توپولوژيك آن‌ها (انشعابات متعدد، بارهاي مياني، خطا در تخمين ميزان بارها، نا همگن بودن خطوط و...) كار بسيار دشوار و متفاوت از شبكه‌هاي انتقال برق است. در اين تحقيق، براي كاهش تعداد جواب‌هاي مكان‌ياب خطا از اطلاعات نشانگرهاي خطا استفاده شده است. در اين مقاله، براي مكان‌يابي خطا، روشي مبتني بر جاروب پس‌رو پيش‌رو معرفي شده است. در اين راستا با توجه به تخميني بودن ميزان بارهاي موجود در شبكه، به‌طبع با پارامترهاي داراي عدم قطعيت سروكار خواهيم داشت. به‌دليل شرايط آب‌وهوايي تقريباً يكسان براي فيدرهاي توزيع و رفتارهاي گاه مشابه مشتركين، بين اين پارامترها همبستگي نيز وجود خواهد داشت. لذا براي مدل‌سازي مسئله و به‌دست‌آوردن تأثير پارامترهاي احتمالاتي بر روي محل محاسبه‌شدۀ خطا از دو روش مرسوم مونت كارلو و تخمين دونقطه‌اي استفاده شده است. در نهايت، براي ارزيابي روش پيشنهادي از شبكۀ تست 11 باس، و شبكۀ واقعي 306 باسه فيدر شرف‌آباد در شهر كرمان استفاده شده است.