بررسي احتمالات وقوع جنگ در پي صعود چين به عرصه قدرت جهاني

Scrutinizing the probabilities of breaking out a war in the wake of China's rise into arena of great powers

چين به تنهايي بسياري از مفروضات دنياي پس از جنگ سردِ به نفع امريكا را زير سوال برده. سوال اين است كه آيا صعود چين، طبق روالي كه تاكنون طي كرده، مسيري صلح‌آميز را طي خواهد كرد؟ در پاسخ به اين سوال حالات مختلف را بايد در نظر بگيريم. حالت نخست صلح به معناي تسليم چين به امريكا و پذيرش منويات اين كشور در آسياي شرقي و مناطق ديگر است. حالت بعدي رويارويي با ايالات متحده امريكا و ورود به جنگ در نقاط تحت نفوذ اين كشور به خصوص در آسياي شرقي است. اما حالتي سوم و بينابين وجود دارد. در اين حالت يك كشور نه آنقدر توان رويارويي مستقيم را دارد و نه منافع و ميزان قدرتش اجازه مي‌دهند كه مماشات كامل كند. فرضيه ما اين است كه چين از منطق حالت سوم يعني نه جنگ، نه صلح تبعيت مي‌كند. اما اگر صعود چين به همين منوال پيش برود در دهه‌هاي آتي منازعات آن در حوزه آسياي شرقي افزايش چشمگيري خواهد داشت. اين مقاله از روش توصيفي- كتابخانه‌اي و از چهارچوب نظري رئاليسم تهاجمي استفاده مي‌كند. سعي مي‌كنيم در اين چهارچوب اين دو را طبق روش تاريخي و همين طور بر اساس شواهد تجربي به خوبي نشان دهيم.

China alone has questioned lots of presuppositions of the world system after the cold war, those which were in America's benefit. Now the question is whether China's rise, just as status quo, will traverse a peaceful trajectory. To answer this question, we should consider different suppositions. The first supposition is piece in the meaning of Chinese surrendering to U.S. and the acceptance of American intentions in East Asia and in other regions in the world. The second one is China's confrontation with the United States and entering into war with U.S. in regions dominated by this country, especially eastern Asia. But there is a mediocre third supposition. In this supposition, one country can neither go to immediate war, nor do its interests and power allow it to compromise. Our hypothesis is that China follows the third logic, i. e. neither war nor piece. But if China's rise continues, disputes will grow notably in eastern Asia. This essay uses "offensive realism" as a theoretical framework to be applied on this subject. The results are going to be shown according to history and experimental considerations.