نقش درماندگي روان‍شناختي و تاب‌آوري در كيفيت ‌زندگي ناباروري زنان نابارور شهر مشهد

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش درماندگي روا‍ن‍شناختي و تاب‍آوري در كيفيت زندگي ناباروري زنان نابارور بود.روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش تمامي زنان ناباروري كه درطول سه ماه به چهار كلينيك درمان ناباروري در سطح شهر مشهد در شش ماهه دوم سال 1398 مراجعه كرده‌اند، تشكيل مي‌دادند. از اين جامعه به شيوه نمونه در دسترس 346 داوطلب زن انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. جهت سنجش تاب‍آوري از پرسشنامه تاب‍آوري كانر و ديويدسون (2003)، جهت سنجش درماندگي روان‍شناختي از پرسشنامه لوي‍باند و لوي‍باند (1995) و جهت سنجش كيفيت زندگي ناباروري از پرسشنامه كيفيت زندگي ناباروري بوين و همكاران (2011) استفاده شد. داده‌هاي پژوهش به كمك نرم افزار آماري SPSS و با استفاده از شاخص‌هاي آمار توصيفي و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شدند.يافته‌ها: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه بين درماندگي روان‍شناختي و تاب‌آوري با كيفيت زندگي ناباروري رابطه معني‌داري وجود دارد. اين به اين معني است كه درماندگي روان‍شناختي (افسردگي، اضطراب و استرس) و تاب‍آوري در پيش‌بيني كيفيت زندگي ناباروري زنان ناباور نقش دارند.