تبيين رفتار كشاورزان در رويارويي با مسئلۀ كم‌آبي

كشاورزي و منابع آبي نسبت به تغييرات آب‌و‌هوايي آسيب‌پذيرند؛ ازاين‌رو، لازم است كشاورزي و روش‌‌هاي انجام آن براي كاهش يا جلوگيري از خطرات، با محيطِ در حال تغيير سازگار شوند. هدف اين مطالعه، تعيين رفتار سازگاري كشاورزان در رويارويي با كم‌‌آبي با استفاده از دو نظريۀ انگيزۀ حفاظت (PMT) و نظريۀ شناختي الگوي تنش است. روش پژوهش، توصيفي پيمايشي و جامعۀ آماري كشاورزان شهرستان شوشتر در استان خوزستان است. اندازۀ نمونه با استفاده از جدول بارتلت، برابر با 251 نفر تعيين شد و روش نمونه‌‌گيري، تصادفي متناسب بود. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش‌نامۀ‌‌ محقق‌ساخت بود. روايي پرسش‌نامه براساس نظر كارشناسان و اعضاي هيئت‌علمي و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ بررسي و تأييد شد (0.88-0.60). نتايج تجزيه‌و‌تحليل معادلات ساختاري نشان دادند در نظريۀ انگيزۀ حفاظت، اثربخشي پاسخ و هزينۀ پاسخ در برابر تغييرات آب‌و‌هوايي، پيش‌‌‌‌بيني‌كننده‌‌هاي مهمي براي رفتار سازگاري‌اند. نظريۀ انگيزۀ حفاظت مي‌‌تواند تقريباً 25 درصد از رفتار سازگاري را تبيين كند. همچنين نتايج نشان دادند در نظريۀ شناختي تنش، ارزيابي تقاضا، خودكارآمدي و اثربخشي جمعي تأثير معني‌داري بر كنارآمدن و كنارآمدن، تأثير معني‌داري بر رفتار داشته‌اند. اين الگو 28 درصد از واريانس رفتار سازگاري را توجيه مي‌‌كند. علاوه بر اين، ارزيابي تقاضا، خودكارآمدي و اثربخشي جمعي به‌طور غيرمستقيم بر سازگاري تأثير گذاشته‌اند.