مطالعه رابطه سبك هاي مديريت كلاسي با نگرش به يادگيري الكترونيكي در استادان

زمينه و اهداف پاندمي Covid19 بستر تشكيل اغلب كلاس هاي درس را به طور اجتناب ناپذيري به شكل كلاس مجازي تبديل نمود. آموزش الكترونيكي و شيوه مديريت كلاسي در اين دوران بر كيفيت آموزش مؤثر است. اين مطالعه به منظور رابطه سبك هاي مديريت كلاسي با نگرش استادان به يادگيري الكترونيكي در دانشكده علوم پزشكي آبادان انجام شده است. مواد و روش ها در اين پژوهش مقطعي تحليلي در سال 1399، مدرسان علوم پايه و باليني دانشكده علوم پزشكي آبادان به روش سرشماري مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار پژوهش دو پرسش نامه سبك مديريت كلاس و نگرش استادان به يادگيري الكترونيك بود. تحليل داده ها با استفاده از آزمون ويلكاكسون و رگرسيون و نرم افزار SPSS 21 انجام شد. يافته ها 76 مدرس مرد و 69 مدرس زن در مطالعه مشاركت داشتند. در حيطه آموزش الكترونيك بيش ترين و كم ترين ميانگين به ترتيب مربوط به آموزش چند رسانه اي (3.92 ± 1.57) و احساس رضايت (3.04 ± 1.3) بود. در حيطه مديريت كلاس بعد آموزش با بيش ترين ميانگين (0.3 ± 3.03) و بعد نيروي انساني كم ترين ميانگين را داشت (0.34 ± 2.49). ارتباط معني داري بين نگرش به آموزش الكترونيك و مديريت كلاس مشاهده نشد. نتيجه گيري نگرش مثبت به آموزش الكترونيك و عدم رضايت از مديريت كلاس مي تواند فرآيند آموزشي را هم براي مدرسان و هم براي دانشجويان مشكل نمايد. استفاده از روش هاي نوين آموزشي و تقويت زيرساخت هاي آموزش الكترونيك، تربيت و ايجاد انگيزه در استادان و پرهيز از مديريت جزيره اي توصيه مي شود.