تحليل گفتمان انتقادي جايگاه زن در چشم انداز 2030 عربستان با تكيه بر روزنامه « الوطن

گفتمان، حاصل‌ تعامل كنش‌هاي ‌زباني‌ و ‌غيرزباني، انديشگاني، فرهنگي و تبلور تعامل يا تقابل ايدئولوژي‌هاست. در تحليل گفتمان انتقادي، ايدئولوژي سهم بسزايي در نوع ساختارهاي گفتمان مدار دارد ومعمولا سعي مي‌كند لايه‌هاي دروني متن را شناسايي كرده و ارتباط ميان آن‌ها را تحليل نمايد. از آنجا كه ايدئولوژي روزنامه نگاران در بازتاب وضعيت آحاد جامعه از جمله زنان تاثير قابل توجهي دارد ، لذا در اين مقاله سعي شده‌است تاثير ايدئولوژي نويسندگان دو مقالۀ منتخب از روزنامۀ الوطن، در زمينۀ جايگاه زنان در چشم‌انداز 2030 عربستان، به‌عنوان برنامۀ جامع توسعۀ ‌پايدار، موردتحليل قرار گيرد. چهارچوب زبان‌شناسي اين تحليل، براساس نظريۀ ون‌دايك است و با روش توصيفي – تحليلي، به تاثير بافت اجتماعي و نيز باور نويسنده بر متن اشاره دارد. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه نويسندۀ هر يك از مقالات، با توجه به ايدئولوژي موردنظر خود، از تكنيك‌هاي ون‌دايك در جهت انتقال اين باور و ايدئولوژي به مخاطب بهره‌ برده‌است و هدفي كه هريك از نويسندگان در متن دنبال مي‌كنند، همان باوري است كه متناسب با آن متن را نگاشته‌اند. در مقالۀ اول، نويسنده براي رسيدن به هدف خود از استراتژي‌هايي كه بار مثبت دارند، استفاده كرده است ؛ اما در مقالۀ‌ دوم، استراتژي‌هاي به‌كاررفته، با اثبات وضعيت ‌نامطلوب زنان در عربستان هم‌خواني دارند كه اين نشان‌دهندۀ تاثير مستقيم ايدئولوژي نويسنده بر متن است.