پيش‌بيني قضاوت و رفتار اخلاقي بر اساس ارزش‌هاي شخصي - خانوادگي و فراشناخت اخلاقي در دانش آموزان

زمينه: اين پژوهش باهدف بررسي پيش‌بيني قضاوت و رفتار اخلاقي در دانش‌آموزان دختر مدارس راهنمايي عادي و تيزهوش شهرستان گچساران بر اساس ارزش‌هاي شخصي خانوادگي و فراشناخت اخلاقي انجام شد. روش: روش پژوهش توصيفي همبستگي و ازنظر هدف، كاربردي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دبيرستان شهر گچساران بودند كه براي انجام پژوهش 200 نفر از آن‌ها به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌هاي دانش فراشناخت اخلاقي استدلال اخلاقي، رفتار اخلاقي و ارزش‌هاي شخصي (خانوادگي - شغلي) بود. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها، از آمار توصيفي و آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسـون، ضرايب رگرسيون چندگانه و تحليل رگرسيون چندگانه) استفاده گرديد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان دادند كه متغيرهاي پيش‌بين (دانش فراشناختي اخلاقي و ارزش هاي شخصي خانوادگي) به‌استثناي ارزش‌هاي شغلي، مدل معني داري براي پيش بيني استدلال اخلاقي دانش‌آموزان ايجاد كرده اند. هرچند ارزش‌هاي شغلي، قضاوت اخلاقي را پيش بيني نكرد. اما متغيرهاي پيش‌بين (دانش فراشناختي اخلاقي و ارزش هاي شخصي خانوادگي) مدل معني داري براي پيش بيني رفتار اخلاقي دانش‌آموزان ايجاد كرده اند (P≤0.001). نتيجه‌گيري: يافته‌ها حاكي از اين است كه با توجه به نياز جامعه به فراگيري و رعايت قضاوت و رفتار اخلاقي، توجه به دانش فراشناخت اخلاقي و ارزش‌هاي شخصي - خانوادگي مي‌تواند در اين زمينه مؤثر باشد.