تأثير آموزش نيروي انساني بخش بهداشت و درمان بر رشد اقتصادي ايران

مقدمه: دستيابي به رشد اقتصادي پايدار مستلزم سرمايه‌گذاري‌ در زيرساخت‌ها براي افزايش ظرفيت‌هاي توليدي است. چنين سرمايه‌گذاري‌هايي نه‌تنها شامل سرمايه‌گذاري‌هاي فيزيكي مي‌شود، بلكه سرمايه‌گذاري‌هاي انساني، آموزش و سلامت را نيز پوشش مي‌دهد. هدف از مطالعه حاضر تحليل اثر آموزش نيروي انساني بخش بهداشت و درمان بر رشد اقتصادي ايران بود. روش ها: پژوهش حاضر از نوع كاربردي بود كه به روش توصيفي تحليلي با استفاده از الگوي خود توضيح با وقفه‌هاي توزيعي و داده‌هاي ساليانه دوره زﻣﺎﻧﻲ 1370 تا 1398 انجام شد. اين پژوهش به تحليل اثر آموزش نيروي انساني بخش بهداشت و درمان و نيز اثر آموزش عمومي، آموزش عالي در وزارت علوم، سرمايه‌گذاري فيزيكي، درجه باز بودن اقتصاد و صادرات بر رشد اقتصادي ايران پرداخته است. داده‌ها به روش اسنادي از بانك اطلاعات مركز آمار ايران استخراج و برآوردها با استفاده از نرم‌افزار ايويوز 10 انجام شد. يافته ها: يافته‌ها حاكي از تأثير مثبت متغيرهاي مستقل بر رشد اقتصادي ايران بوده است كه در آن ضريب آموزش عمومي برابر با 0.0125، آموزش نيروي انساني بخش بهداشت و درمان برابر با 0.621، آموزش نيروي انساني در وزارت علوم برابر با 0.8752، سرمايه‌گذاري فيزيكي برابر با 0.449، درجه باز بودن اقتصاد برابر با 0.218 و صادرات برابر با 0.2429 بدست آمد. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش مي‌تواند در اتخاذ سياست‌هاي مناسب به برنامه‌ريزان و سياست‌گذاران در زمينه سرمايه‌گذاري نيروي انساني و آموزش افراد در سطوح عمومي و عالي به‌ويژه در حوزه بهداشت و درمان كمك نمايد تا منجر به افزايش رشد اقتصادي شود.