حريم خصوصي تابعان و پيوند آن با قضا، فقه، اخلاق و سياست جنائي

حريم خصوصي يا حقّ بر خلوت، ارتباط مستقيم با حقوق و آزادي هاي افراد داشته و از مصاديق حقوق الناس در اسلام تلقّي مي گردد. لزوم شناخت مفاهيم و مصاديق حريم خصوصي، ما را لاجرم به سمت مداقّه در قوانين و بررسي نحوه مداخله قاضي در امر قضا، نسبت به آن متمايل مي گرداند. نحو متعالي اين مهمّ، جز با شناخت مفاهيم و قلمرو حريم خصوصي و پيوند آن با فقه و مباحث اخلاقي و داده هاي نوين سياست جنائي محقّق نخواهد شد. صرفنظر از طرح «حمايت از حريم خصوصي» كه قريب به 15 سال در صف نوبت تصويب مانده، در سياست جنائي تقنيني ايران، تعريفي از حريم خصوصي به چشم نمي خورد و صرفاً به صورت پراكنده، ضمن بيان مصاديقي از حريم خصوصي، به حمايت از اين پديده حقوقي تأكيد شده است. اين پژوهش پس از كنكاش در مفهوم شناسي و مباحث تقنيني حريم خصوصي، بهترين مدل مطرح را رويكرد «آزادي محوري» تحت «اصول حاكم» در قوانين، متناسب با مباني و قواعد اسلامي مي داند تا تعرّض به حريم خصوصي اشخاص، زير سايه قوانين واضح و صريح، مصون بماند. اين مقاله به روش  همبستگي يا همخواني و به شيوه كتابخانه اي و از نوع بنيادي جهت نيل به هدف مي پردازد.