واكاوي انگيزۀ سياسي تدليس در حديث

تاريخ حديث با فرازونشيب‌هاي بسيار خود، با نقاط ضعف و كاستي‌هايي نيز روبه‌رو بوده كه از ارزش حديث كاسته است. حديث، دومين منبع شناخت دين پس از قرآن و مهم‌ترين عصاي دست فقها و دين‌شناسان است.‌ به‌رغم ارزشمندي حديث و استناد به آن، از اين گونه كاستي‌ها بر كنار نبوده است. يكي از اين مشكلات تدليس است؛ تدليس پديده‌اي است كه نياز به علت و انگيزه‌هاي گوناگون دارد و به اين پديده نبايد ساده‌انديشانه و ساده‌انگارانه نگاه كرد و گفته شود تدليس بيش از يك علت ندارد؛ چون انسان موجودي پيچيده است و رفتارهاي پيچيده‌اي دارد؛ حتي يك رفتار سادۀ او، داراي علل و انگيزه‌هاي پيچيده‌اي مي‌تواند باشد. پديدۀ تدليس يكي از رفتارهاي مدلسان است كه طبعاً داراي علل و انگيزه‌هاي متفاوتي است؛ در اين مقاله به برخوردها و تنگناهاي سياسي كه محدثان را مجبور به تدليس كرده است، پرداخته مي‌شود.