ارتباط بين عزت نفس و خودكارآمدي در دانشجويان پرستاري شهر قزوين: يك مطالعه مقطعي

زمينه و اهداف: پرستاري حرفه اي است كه اشتغال در آن نيازمند برخورداري از سطوح مطلوب سلامت رواني مي باشد. از اين رو، شناسايي عواملي كه سلامت روان را تحت تأثير قرار مي دهد، از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. عزت نفس و خودكارآمدي از مهم ترين عوامل مؤثر بر سلامت روان هستند كه در ارتقاي سلامت روان افراد، مخصوصاً دانشجويان پرستاري، نقش بسيار مهمي ايفا مي كنند. لذا، اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين عزت نفس و خودكارآمدي در بين دانشجويان پرستاري انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي و از نوع همبستگي در سال 1398 انجام شد. 150 نفر از دانشجويان رشته پرستاري مشغول به تحصيل در دانشگاه علوم پزشكي قزوين به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوري اطلاعات از چك ليست مشخصات جمعيت شناختي و زمينه اي، و پرسشنامه هاي استاندارد عزت نفس روزنبرگ و خودكارآمدي شرر استفاده گرديد. تمامي مراحل مطالعه حاضر طبق موازين اخلاقي اجرا گرديد. تجزيه داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22، آمار هاي توصيفي و ضريب همبستگي اسپيرمن انجام شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره كل عزت نفس و خودكارآمدي در دانشجويان مورد مطالعه به ترتيب 07/5±25/21 از 30 و 31/7±66/62 از 85 به دست آمد. همچنين، بين نمره عزت نفس و خودكارآمدي (001/0 p و 497/0=r) همبستگي مستقيم و معني‌دار مشاهده شد. نتيجه گيري: دانشجويان مورد بررسي از عزت نفس متوسط و خودكارآمدي خوبي برخوردار بودند. همچنين، عزت نفس به شكل قابل توجهي در دانشجويان با سطوح خودكارآمدي بالاتر، بيشتر بود. انجام مطالعات بيشتر در اين رابطه با ديگر حوزه هاي سلامت روان توصيه مي شود.