گفتمان‌هاي متفاوت در نوروزنامه

نگرش انسان نسبت به جهان، متأثر از نظام گفتمان‌هاست. تحليل متن بهتر از هر روش ديگري، مي‌تواند فرايندهاي اجتماعي فرهنگي را به هر شكلي كه پديدار شوند، با همه سرشتشان نشان دهد. در اين ميان مي‌توان از گفتمان لاكلا و موف كه از جنبه‌هايي به فوكو نزديك‌تر است؛ استفاده كرد. اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي و با رويكرد تحليل گفتمان، صورت‌بندي‌هاي گفتماني را كه خيام در نوروزنامه به كار گرفته است، تحليل و تبيين مي‌كند. اين بررسي با سازوكارهاي مفصل‌بندي گفتماني، نشان مي‌دهد كه گفتمان مورد التزام خيام، گفتماني مادي و فرهنگي است كه در بازتوليد گفتمان نوروز، نقش اساسي ايفا مي‌كند. جشن نوروز دال مركزي گفتمان است كه گفتمان‌هايي چون طب، نجوم و عقايد خرافي، حول آن انتظام مي‌يابند. در بين عناصر گفتماني نوروزنامه، عنصر شراب كه كاملاً مستي‌آوراست، جلوه‌ي برجسته‌اي دارد.