تحليلي جامعه شناختي از ميزان گرايش به معنويت مدرن (مورد مطالعه: شهر گرگان در سال 1399)

اين مقاله به دنبال سنجش ميزان گرايش به معنويت مدرن در افراد بالاي هيجده سال در شهر گرگان و شناسايي عوامل اجتماعي و تعيين ميزان تأثير آنها بر اين متغير بوده است. اين پيمايش با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي طبقه بندي‌شده (متناسب با جمعيت ساكن در مناطق مختلف شهر) و با پرسشنامه محقق‌ساخته (داراي آلفاي كرونباخ به ميزان 75/.) و با استفاده از تكنيك‌هاي آماري متناسب، نشان داد كه 5/55 درصد از افراد جامعه مورد بررسي، با نمره‌‌ي بيش از متوسط (12/3 از 5) به معنويت ‌مدرن گرايش دارند. دو متغير «سن» (با ضريب رگرسيون تفكيكي استاندارد شده به ميزان 28/.) و «اهميت دينداري در زندگي روزمره» (با ضريب رگرسيون تفكيكي استاندارد شده به ميزان 24/.)  به شكل مستقيم و به صورتي معنادار در گرايش به معنويت‌مدرن افراد جامعه مورد مطالعه تاثير داشته و توانايي تبيين 16درصد واريانس آن را دارا هستند. همچنين دو متغير «اهميت دينداري نزد والدين» و «طبقه‌‌ي اجتماعي» به شكل غيرمستقيم (به ترتيب با ضرايب رگرسيوني تفكيكي استاندارد شده برابر 11/. و 031/.) بر گرايش مذكور مؤثرند. از يافته‌ها مي‌توان استنباط نمود كه احتمالا نظريه‌‌ي دين‌زدا بودن معنويت مدرن،  از نظريه‌‌ي تغيير شكل و سازگاري دينداري صحيح‌تر است .